سیاستگذاری اداره مخازن مشترک نفتی و گازی: مطالعه موردی میادین مشترک ایران و عراق

ایران میادین مشترک متعددی با کشورهای همسایه دارد. بهره‌برداری یک‌جانبه در حالی تاکنون سیاست رایج ایران در مدیریت میادین مشترک بوده است که در این مقاله نشان داده می‌شود تحت شرایطی همکاری در اداره میدان با دولت شریک منافع ملی را بیشتر  تامین می‌کند. این مطالعه با بررسی ابعاد مختلف فنیاقتصادی، سیاسی و حقوقی موضوع، مدلی جهت اولویت‌بندی مبتنی بر هزینه و فایده الگوهای اداره میدان ازنظر  تامین منافع عمومی کشور ارائه داده است. این بررسی‌ها درباره میادین مشترک بین ایران و عراق به‌عنوان مطالعه موردی به کار گرفته‌شده‌اند. در نهایت نتیجه گرفته‌شده که لازم است ایران گفتگوها با دولت عراق را برای رسیدن به یک الگوی همکاری آغاز کنرده و این پیشنهاد مطرح شده است که همکاری‌ها از میادین کوچک و دست‌نخورده آغاز و به میادین بزرگ و درحال‌توسعه و استفاده از الگوهای وسیع‌تر همکاری گسترش یابد.

Best Interaction Policy in Joint Fields Governance between States; the case of Iraqi-Iranian Joint Fields

Iran shares many fields with neighbors. Solo exploitation has been Iran’s prevalent policy in the governance of its joint fields whereas it is adduced that in some cases national interests will be best met through the cooperated governance of joint fields. This article studies various technoeconomic, political and juridical aspects of the issue. It, then, postulates a costbenefit model in providing general national interests to prioritize field’s governance patterns. This method has been applied to IraqiIranian joint fields as a case study. It is concluded that Iran should commence negotiation with Iraq looking for a cooperation pattern. It has been recommended that cooperation should begin from small green fields then be expanded to giant brown ones under extended cooperation patterns.