ارزیابی سیاست؛ نابسامانی مفهومی؟

در این مقاله نشان خواهیم داد در ورای آشفتگی مفهومی مطالعات ارزیابی، جریان پیوسته و مرتبطی از دانش وجود دارد. این دانش، چند­رشته‌ای بوده و همسو با تکامل مباحث معرفت‌شناسی و روش‌شناسی در علوم اجتماعی رشد کرده و فراز و نشیب‌های آن را پیموده است. تحولات معرفت‌شناسانه خود را در تعریف ارزیابی منعکس کرده و به ظهور مدل‌های تازه منجر شده‌اند. بدینسان ارزیابی قبل از آنکه بر مفهوم تخصصی مشخصی دلالت کند یک روش بوده و به مرور زمان برای انجام هر چه بهتر و پاسخ به نیازهای  ذی‌نفعان توسط پژوهشگرانی از رشته‌های مختلف تکامل یافته است. اهمیت ثانویه بُعد مفهومی آن، موجب شده ادبیات ارزیابی بیش از هر چیز با قرائت‌های متنوع از مفاهیم پایه مواجه باشد لذا انواع مفاهیمی که در ارزیابی مطرح می‌شوند در چارچوب مفهومی پژوهشگر معنا می‌یابند و قراردادی هستند.

Policy Evaluation: Conceptual Chaos

In this article we illustrate that beyond the conceptual chaos of evaluation studies, there is a continuous and relevant flow of knowledge. This knowledge is multidisciplinary and has progressed along with evolution of epistemological and methodological issues in social science and has passed the same ups and downs. Epistemological evolution is reflected in evaluation definitions and led to new models. Therefore, evaluation is mostly a method instead of a specialized concept. It has evolved by scholars to response to needs of stakeholders by scholars in different fields. Secondary importance of the conceptual aspect makes the evaluation literature face various interpretations of basic concepts. Hence, those concepts which are considered in evaluation studies are identified within the conceptual framework of the scholar and their meaning are arbitrary as well.