شناسایی موانع و سازوکارهای تعاملات ذی‌نفعان در فرایند سیاستگذاری علم و فناوری

مفاهیم مشارکت و تعامل ذی­نفعان حدود دو دهه است که در ادبیات سیاستگذاری علم و فناوری برجسته شده است. پرسش پژوهش این است که «موانع و سازوکارهای پیش روی تعاملات ذی­نفعان در فرایند سیاستگذاری علم و فناوری چیست؟». برای پاسخ به این سوال، از تحلیل مضمون استفاده شد. بدین منظور دو مجله تخصصی research policy وscience and public policy  با بیشترین مقالات مرتبط با موضوع این پژوهش، انتخاب و تحلیل شدند. بر اساس یافته های پژوهش، مولفه هایی همچون: تفاوت دیدگاه‌ها، علایق، پیشینه و موقعیت ذی­نفعان، قوانین و مقررات بازدارنده، پیچیدگی موضوع سیاست و تخصص‌گرایی، توزیع نامتوازن قدرت، محدود‌بودن گزینه های سیاستی، فاصله بین نظریه و عمل سیاسی، تقابل ارزش ها و باورها با موضوعات فنی، زمان‌بندی نادرست جهت مشارکت، نظام سیاسی و تجربه و دانش محدود ذی­نفعان، موانع پیش­روی تعاملات ذی­نفعان است. با وجود این موانع، در مقالات تحلیل شده 26 روش تعامل در سه دسته کلی«مجازی و حضوری»، «روش های مخصوص عامه­ی مردم و متخصصان» و «روش­های تعامل مستقیم و غیرمستقیم» معرفی شدند.

identifying obstacles and mechanisms of stakeholder interactions in science and technology policymaking process

the concepts of stakeholder participation and interaction have been highlighted in science and technology policy literature for about two decades. the research question is what are the obstacles and mechanisms facing stakeholders’ interactions in the science and technology policy making process?. to answer this question, thematic analysis was used. for this purpose, two specialized journals, research policy and science and public policy, with the most articles related to the topic of this research, were selected and analyzed. based on the findings of the research, components such as: differences in views, interests, background and position of stakeholders, restrictive laws and regulations, complexity of policy and specialization, unbalanced distribution of power, limited policy options, distance between theory and political action, confrontation of values and beliefs with technical issues, wrong timing for participation, political system and limited experience and knowledge of the stakeholders are obstacles to the interactions of the stakeholders. despite these obstacles, in the analyzed articles, 26 interaction methods were introduced in three general categories: virtual and face-to-face, general methods for people and experts and direct and indirect interaction methods.