دشواره‌‌ تعامل نص و واقعیت در برساخت سیاست جنایی ایران

این مقاله، به روش توصیفی- تحلیلی، برخی ریشه ها و جلوه های کژتابی معرفتی در نحوه سهم دهی به مهم ترین نیروهای سازنده سیاست جنایی ایران– شرع، مدرنیسم و جامعه محوری (شرع، غرب، عرف) را بازمی شناسد و نکاتی برای پیشگیری از درافتادن در دام اثبات گرایی حقوقی و نص گراییِ عقل گریز و جامعه‌ ستیز طرح می کند. نه سیاست ها و مصالح حاکم بر فقه کیفری اسلام را می توان عینا همان نظام سیاست جنایی اسلامی نامید، نه مدل های فرانسوی و آنگلوساکسونی و اروپای قاره ایِ جرم پاسخِ دولتی-جامعوی را می توان در آیات و روایات، این همانی نمود. آرمان استغنا از تجارب جهانی و نظریه های جهان شمول و عظمت شعارِ عدالت کیفری سپری شد. باید میان نص فقه جزایی و واقعیتِ بزهکاری، دیالکتیکِ هم افزا برقرار کرد. این، آغاز راه برساخت «الگوی بومیِ سیاست جنایی» است.

problem of interaction between holy text and reality in the construction of iran criminal policy

this article, in a descriptive-analytical method, reveals some roots &effects of epistemic distortion in the way of contributing to the most important forces of iran’s criminal policy - sharia, modernism &community-oriented (sharia, west, custom). recognizes &devises tips to prevent falling into the trap of legal positivism &irrational &anti-socialist textualism. neither the policies &interests governing the criminal jurisprudence of islam can be called the exact same system of islamic criminal policy, nor the french &anglo-saxon &continental european models of state-comprehensive criminal response can be found in verses &hadiths. subject to this. the ideal of deprivation of world experience &the era of universal theories &the greatness of poetry but inefficient in reducing the difficulties of human life - including the difficulty of crime - have passed. a systemic interaction must be established between the text (jurisprudence, western legal doctrine, or any sacred or customary scientific text) &reality. this will be the beginning of planning the iranian islamic model of criminal policy.