مطالعه انتقادی الگوهای مشارکت در آموزش و پرورش

مشارکت در آموزش و پرورش چه در مفهوم پردازی نظری و چه در عمل، از برخی تنگ‌نگری ها و بی توجهی به مفاهیم اصیل انسانی رنج می‌برد که برای تحول در عمل، احتیاج به نوآوری و تحول‌بخشی در مفهوم پردازی دارد. این پژوهش با هدف شناسایی سازه‌های مغفول در الگوهای مشارکت آموزش و پرورش، به مطالعه انتقادی رویکردهای جهانی حاکم بر مشارکت در آموزش و پرورش پرداخته است. نقد توسّعی از مجموعه روش های ذیل کاوشگری فلسفی روش پژوهش در نقد طبقه بندی های حاکم بر مشارکت مورد استفاده قرار گرفته است. آنچه در تمامی رویکردهای مشارکت در هر دو طبقه بندی مورد غفلت واقع شده است، توجه به مفاهیم استقلال ملی، عدالت و مصالح تربیتی است. الگوهای جایگزین برای مشارکت در آموزش و پرورش، اگر به این مفاهیم توجه نداشته باشند، مشارکت موفقی نخواهند داشت و بی عدالتی، وابستگی سیاسی در قالب استعمار فرانو و تهی شدن تعلیم و تربیت از ارزش های تربیتی، گسترده‌تر خواهد شد.

critical study of patterns of participation in education

participation in education, both theoretically &practically, suffers from some dogmatic views &negligence about genuine human concepts. with the aim of identifying the overlooked concepts in education participation models, the present research has made a critical study on global approaches in education participation. ampliative criticism of the following methods of philosophical inquiry is the research method has been used in the critique of the classifications governing participation. what has been overlooked in all these approaches is the attention to the concepts of national autonomy, justice &educational interests. alternative patterns for participation in education will not succeed &injustice, political dependence in the form of ultramodern colonization, &lack of training values in education will expend even more.