آسیب‌شناسی سیاستگذاری مرتبط با مهاجران افغانستانی در ایران

حضور دیرینه و گسترده مهاجران افغانستانی در ایران فرصت ها و چالش‌هایی را برای ساختار سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی امنیتی کشور به وجود آورده و متعاقب آن سیاستگذاری های پراکنده‌ای در این خصوص انجام شده است. در این پژوهش تلاش داریم تا با بهره گیری از استراتژی های چهارگانه جامعه پذیری مهاجران «جان دبلیو بری» به بازخوانی آسیب شناسانه سیاست گذاری های این حوزه اقدام نماییم. در این پژوهش، سوال اصلی «مهم ترین آسیب سیاستگذاری در روند  مهاجرت، ورود و اقامت مهاجران افغانستانی در جمهوری اسلامی ایران چیست؟» و فرضیه اصلی «سیاست‌گذاری های نامناسب به لحاظ وضع قوانین و مقررات، منجر به عدم تمهید و کاربست برنامه جامع جامعه پذیری اتباع افغانستانی در ایران از سوی نظام شده است که مهم ترین آسیب در مواجهه با روند ورود بی رویه و اقامت مهاجران افغانستانی محسوب می‌شود» می‌باشد. در ادامه از طریق روش کیفی با بررسی آثار و اسناد؛ وضعیت آموزش، تحصیلات، اشتغال و حقوق شهروندی مهاجران افغانستانی در ایران مطالعه شده و سیاستگذاری های هر حوزه و اعوجاجات، کمبودها و نارسایی های آن به تفکیک آسیب شناسی می شود.

pathology of afghan immigrant policy in iran in the period of the islamic republic

the long &widespread presence of afghan immigrants in iran has created opportunities &challenges for the political, economic, cultural, social &even security structure of the country, &as a result, scattered policies have been implemented in this regard. in this study, we try to use the four strategies of socialization of immigrants john w. berry to perform a pathological re-reading of policies in this area. the main question of this research is focused on; what is the most important damage in the process of migration, entry &residence of afghan immigrants in the islamic republic of iran? following that, the main hypothesis is that inappropriate policies in terms of legislation ®ulations have led to the lack of preparation &implementation of a comprehensive program for the socialization of afghan citizens in iran by the regime, which is the most important damage.