بررسی تطبیقی وضعیت عدالت فضایی ایران در گفتمانهای بعد از انقلاب اسلامی

عدالت فضایی به عنوان خروجی و اشاره به شرایطی دارد که منابع ارزشمند جامعه (قدرت، ثروت و فرصت) از یک توزیع نسبتا متوازنی برخوردار باشد. این مقاله با روش شناسی تحلیلی- توصیفی و همبستگی، با تکیه منابع  کتابخانه ای، اسناد و گزارش های آماری در پی بررسی بررسی تطبیقی وضعیت عدالت  فضایی ایران در گفتمان های بعد از انقلاب اسلامی است. از این رو، گفتمان های سیاسی حاکم بر دولت های پس از انقلاب با وضعیت عدالت فضایی در کشور پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه بین بیشترین و کمترین میزان شاخص عدالت حکایت از تاثیرپذیری شدید وضعیت عدالت فضایی از گفتمان های سیاسی است. به عنوان نتیجه می توان بیان نمود از نظر شاخص عدالت فضایی گفتمان سازندگی، گفتمان انقلاب اسلامی، گفتمان اصلاحات، گفتمان اعتدال و گفتمان مهرورزی در رتبه های اول تا پنجم قرار می گیرند. بهترین گفتمان، گفتمانی است که ضمن ارتقاء شاخص عدالت فضایی فاصله استان آخر از رتبه ملی رو به کاهش باشد. با نظر داشت این موضوع رتبه بندی عملکردی گفتمان های پس از انقلاب به ترتیب عبارت است از: اعتدال، مهرورزی، اصلاحات، انقلاب و گفتمان سازندگی.

a comparative study of the situation of spatial justice with discourses

this article uses analytical-descriptive methodology &correlation, relying on library resources, documents &statistical reports to seek a comparative study of the situation of spatial justice in iran in the discourses after the islamic revolution. from these political discourses governing the post-revolutionary governments with the situation of spatial justice in the country after the islamic revolution has been examined. the results show that the index of spatial justice at the national level, considering the discourses in the enghlab discourse, sazandegi, eslahat, mehrvarzi &etedal discourse, respectively. a comparison between the highest &lowest levels of the justice index indicates the strong influence of the state of spatial justice on political discourses.