تحلیل گفتمان مدیریت دولتی ایران‏ در بخش اقتصادی

این مقاله با بررسی گفتمان مدیریت دولتی، به تحلیل عملکرد دولت‏های پنجم تا دوازدهم با محوریت بخش اقتصادی ایران از بعد کیفی می‏پردازد. روش پژوهش، استفاده از مدل تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف است. جامعه اطلاعات پژوهش را سخنرانی ‌های روسای جمهور در چهار دوره حاکمیت کارگزاران، اصلاح طلبان، آبادگران، تدبیر و امید بر قوه مجریه بوده است. 25 متن طی سال‏های 1368 تا پایان 1399، بر مبنای روش نمونه‏‌گیری هدفمند انتخاب شد. نتایج نشان می‏دهد دولت‏‌های سازندگی با گفتمان ملت گرایی، اصلاح طلبان با گفتمان قانون گرایی و تدبیر و امید با گفتمان شهروندگرایی، موضوعات «کوچک کردن دولت، تک نرخی کردن ارز، مهار نقدینگی در جامعه، کاهش وابستگی به نفت، جذب سرمایه گذاری خارجی، کاهش واردات، رقابتی کردن اقتصاد، و افزایش رشد اقتصادی» را مطرح کردند. دولت آبادگران با نوع گفتمان اصول‏گرایی با پایه ایدئولوژیکی، اقشار آسیب پذیر را هدف قرار داد و واژه‏هایی همچون «هدفمندسازی یارانه‏‌ها، تزریق پول به جامعه و آوردن پول سر سفره‏‌های مردم» مطرح شد.

Discourse Analysis of Iranian Public Administration in the Economic Sector

This paper is the qualitative analysis of comments presidents about economic issues to explore the discourse of public administration of governments of the fifth to twelfth. Method research is based on the Fairclough’s critical discourse analysis. The research statistical population is the president’s comments in the economic sector in the four periods of the sazandegi, eslah_talaban, abadgaran, and tadbir_o_omid. 25 texts were selected over the years 1368 to 1399, as samples that based on saturation purposeful sampling method. The results of the research in the sazandegi governments with the nationalist discourse, the eslah_talaban with the legalist discourse and tadbir_o_omid with the citizenship discourse show that the issues of of government’s downsizing the government, devaluing the currency, controlling liquidity in society, reducing dependence on oil, attracting foreign investment, reducing imports, making the economy more competitive, and increasing economic growth have been extremist. In the abadgaran government, the type of discourse is fundamentalist, a discourse that was given a targeted the poor.