کاربست نوآوری اجتماعی جهت افزایش مشارکت اجتماعی در اسناد بالادستی علم و فناوری: مطالعه موردی نقشه جامع علمی کشور

مشارکت عمومی در علم بعنوان یکی از ابعاد دموکراسی علم در جامعه می تواند  زمینه‌ای سازنده برای دیدگاه های عموم فراهم کند و این مهم زمانی تحقق خواهد یافت که علم و فناوری مقوله‌ای عمومی قلمداد شده و در متن زندگی روزمره شهروندان وارد شود. علی رغم آنکه در دو دهه اخیر، تاکید بر تدوین سیاست و برنامه‌ریزی جهت توسعه علم و فناوری در ایران را می‌توان در اسناد بالادستی کشور به خوبی مشاهده نمود، اما به نظر می‌رسد تحقیق جامعی که اسناد بالادستی علم و فناوری را از منظر مشارکت اجتماعی در علم و فناوری مورد نقادی قرار دهد، کمتر انجام شده است. در این راستا تولید ایده‌های بدیع و مبتنی بر نوآوری اجتماعی برای تحقق مشارکت اجتماعی در نقشه جامع علمی کشور رسالت منحصربه‌فرد این پژوهش است که در سه گام (توصیف، آسیب شناسی و ارائه راهکار) پیگیری خواهد شد. این پژوهش ابتدا با استخراج گزاره های ناظر بر مشارکت اجتماعی در علم و فناوری در اسناد سیاستی در قالب 5 بعد و 30 مولفه، سعی می کند چالش‌های موجود در نقشه جامع علمی را مشخص کند. نتایج نشان داد سند مذکور با آسیب‌های متعددی از این منظر روبروست. در نهایت نیز 25 راهکار مبتنی بر نوآوری اجتماعی به منظور پوشش این چالش‌ها ارائه شد.

Deployment of Social Innovation to Increase Social Participation In macro policy documents of science and technology (Case Study of Comprehensive scientific map of the country)

Public participation in science as one of the dimensions of science democracy in society can provide a constructive context for public view, and this will be realized when science and technology are considered a public issue and incorporated into the context of daily life of citizens. In this regard, by developing appropriate policies, citizens can engage in more attractive ways, including solutions based on social innovation in science and technology, and through broad and inclusive discussions of different groups of people, public oversight and participation. In science. Despite the fact that in the last two decades, the emphasis on formulating policy and planning for the development of science and technology in Iran can be clearly seen in the country’s upstream documents, but less comprehensive research has been done to critique upstream science and technology documents in terms of social participation in science and technology. In this regard, the production of innovative ideas based on social innovation to achieve social participation in the comprehensive scientific map of the country is the unique mission of this research, which will be followed in three steps (description, pathology and solution). This study first tries to identify the challenges in the comprehensive scientific map by extracting the propositions regarding social participation in science and technology in policy documents in the form of 5 dimensions and 30 components.  The results showed that this document faces several disadvantages from this perspective. Finally, 25 solutions based on social innovation were presented to cover these challenges.