مطالعه کیفی زمینه های بقای دانش بومی کسب و کارهای مردم محور در ایران

صنایع‌دستی اگرچه بخش مهمی از میراث فرهنگی جامعه را نشان می دهد، اما در دوران معاصر با چالشهایی روبرو شده و کسب و کارهای مرتبط با صنایع‌دستی به تدریج رونق خود را از دست می‌دهند. در پژوهش حاضر از طریق مصاحبه پژوهی کیفی، کارگاه‌های عبا و گلیم‌بافی محله محمدیه شهر نائین بررسی شدند. مشارکت کنندگان تحقیق بافندگان و مقامات محلی هستند که بر اساس قاعده اشباع و از طریق تکنیک گلوله برفی انتخاب شده‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که گردشگری می‌تواند به بقای صنایع دستی منطقه کمک کند. عوامل اثرگذار بر رونق صنایع دستی شامل عوامل اقتصادی، عوامل اجتماعی و فرهنگی، عملکرد نهادهای حکومتی و عوامل محیطی و کالبدی هستند. با برنامه‏ریزی یکپارچه در این چهار دسته عوامل و استفاده از دانش نوین راستای حفظ و توسعه دانش بومی و مدیریت دانش بومی می توان از طریق توانمندسازی مردم محلی و استفاده بهینه از ظرفیت‌های بومی رونق اقتصادی این کسب و کارها و پویایی جوامع محلی را فراهم ساخت.