نقش میانجی تفکر استرات‍‍ژیک در رابطه بین سبک های رهبری و فرهنگ سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان کردستان

هدف از پژوهش حاضر، نقش میانجی تفکر استراتژیک در رابطه سبک های رهبری و فرهنگ سازمانی در ادارات ورزش و جوانان کردستان می باشد. روش پژوهش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل مدیران، معاونان، کارشناسان ادارات ورزش و جوانان، روسا و نواب رئیس هیات های ورزش کردستان بود (250 نفر). جامعه به روش تمام شمار به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. از پرسش نامه های استاندارد سبک های رهبری (mlq) باس و آولیو (1985)، تفکر استراتژیک لیدکا (1998) و فرهنگ سازمانی هافستد (2001) استفاده شد. روایی ابزار ها توسط. 10 نفر از متخصصان و پایایی با آلفای کرونباخ به ترتیب 0/95، 0/94 و 0/83 تایید گردید. تجزیه وتحلیل اطلاعات به کمک روش مدل سازی معادلات ساختاری (sem) با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (pls) و نرم افزار smart pls در دو بخش مدل اندازه گیری و بخش ساختاری صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که سبک رهبری عدم مداخله بر فرهنگ سازمانی اثر مستقیم و معناداری دارد (0.12=t=2.09، β). همچنین سبک رهبری تحول آفرین بر تفکر استراتژیک (0/71=t=5/94، β) و سبک رهبری عدم مداخله بر تفکر استراتژیک (0/18=t=2/56، β) اثر مستقیم معناداری دارد و تفکر استراتژیک بر فرهنگ سازمانی اثر مستقیم معناداری دارد (0/61=t=6/75، β). رهبری تحول آفرین (0/55=t=4/48، β) و سبک رهبری عدم مداخله (0/22=t=2.41، β) از طریق متغیر میانجی تفکر استراتژیک بر فرهنگ سازمانی اثر غیر مستقیم و معنی داری دارند. نتیجه گیری می شود که مسئولین در راستای ایجاد تحول و کنترل از تفکر استراتژیک استفاده نمایند تا بدین صورت فرهنگ موثری را در سازمان خود به وجود بیاورند.