تاثیر سکوت سازمانی بر رفتارشهروندی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی: با نقش تعدیل کنندگی عدالت سازمانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی با نقش تعدیل‌کنندگی عدالت سازمانی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی تشکیل دادند (120 نفر) و نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه‌ استاندارد سکوت سازمانی (واکولا و بورادوس، 2005)، رفتار شهروندی سازمانی (ارگان و کانوسکی، 1989) و عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) استفاده شد و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب 0.72، 0.69 و 0.87 به دست آمد. تجزیه ‌و ‌تحلیل داده‌ها به روش حداقل مربعات جزئی انجام شد. نتایج نشان داد که عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی تاثیر مثبت و معناداری دارد، اما سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی تاثیر منفی و معناداری نشان داد؛ همچنین نتایج نشان داد متغیر عدالت سازمانی نمی‌تواند در ارتباط بین دو متغیر سکوت سازمانی و رفتار شهروندی نقش تعدیل‌کننده ایفاء کند؛ بنابراین به مدیران پیشنهاد می گردد جو سکوت در سازمانها را شکسته و فضایی حاکم نمایند که پذیرای نظرات و ایده‌های کارکنان به عنوان یک درونداد سازمانی مهم باشد تا به این واسطه کارکنان احساس ارزشمندی نمایند و به مشارکت فعال و داوطلبانه در حل مسائل سازمان تشویق شوند. همچنین، در این راستا مدیران ادارات ورزش و جوانان می‌بایست در برخورد با کارکنان انصاف و عدالت را رعایت نمایند تا میزان بروز رفتارهای شهروندی سازمانی در بین کارکنان افزایش یابد.

Impact of organizational silence on organizational citizenship behavior of employees of North Khorasan province sport and youth departments: the moderating role of organizational justice

The purpose of this study was to investigate the impact of organizational silence on organizational citizenship behavior (OCB) with the moderating role of organizational justice among employees of North Khorasan province sport and youth departments. The research method was descriptive and structural equation modeling type. The statistical population of this study was all staff members of sport and youth departments of North Khorasan province (120 people) and the statistical sample was considered equal to the statistical population. The data were collected using three standard questionnaires of organizational silence (vakola and Bouradas, 2005), organizational citizenship behavior (Organ and Konovsky, 1989) and organizational justice (Neihoff and Morman, 1993) and their reliability in a preliminary study was 0.72, 0.69 and 0.87, respectively. Data analysis was done by partial least squares method (PLS). The results showed that organizational justice had a positive and significant effect on OCB, but organizational silence had a negative and significant effect on OCB; also, the results indicated that the organizational justice variable could not play a moderating role in the relationship between organizational silence and OCB. Therefore, it is recommended to managers to break the atmosphere of silence in organizations and create an atmosphere that Accepts employees’ feedback and ideas as an important organizational input to empower employees through this and encourage active volunteering to resolve organizational issues.