حکمرانی مشارکتی مدیریت بحران ویروس کرونا در کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی

در شرایط بحران برنامه اقدام مشخص برای ارتقاء ورزش مقاوم‌تر و پایدار می‌تواند مدلی برای حاکمیت مشارکتی مدیریت بحران تلقی گردد. هدف این پژوهش بررسی حکمرانی مشارکتی مدیریت بحران ویروس کرونا در کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی است. روش پژوهش آمیخته (کیفیکمی) می‌باشد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اعضای هیات علمی و مدرسین دانشگاه‌ها، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش بودند و در بخش کمی شامل اعضای هیات علمی و مدیران ورزشی بودند. در بخش کیفی تعداد 15 نفر و در بخش کمی برای هر سوال بین 5 تا 10 آزمودنی نیاز بود، بنابراین تعداد 320 نفر نمونه آماری را تشکیل دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند بود که نتایج برگرفته از مصاحبه‌ها در قالب پرسشنامه‌ای با 7 عامل اصلی طراحی شد. برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی) و از شاخص‌های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا و مدل‌سازی معادلات‌ساختاری از نرم‌افزارهای اس.پی.اس نسخه 23 و پی.ال.اس نسخه 2 استفاده شد. شاخص برازش مدل 47/0gof= گزارش شد و نتایج 7 عامل اصلی رویکرد سیستمی، راهبرد جبرانی، دولت الکترونیک، سازمان‌های مردم‌نهاد، سیاست‌گذاری مقابله با بحران، حکمرانی بحران و حمایت رسانه‌ای را مورد تایید قرار داد. تشکیل ستاد بازگشت به ورزش تحت حاکمیت مشارکتی مدیریت بحران و استفاده از پژوهشگران و مدیران باتجربه و افراد خبره و کارشناسان آگاه از پیشنهادات کاربردی پژوهش می‌باشد که می‌تواند به تاب‌آوری کسب و کارهای ورزشی و کاهش آثار بحران موجود بر آنها کمک نماید.

participatory governance of Coronavirus crisis management in Small and Medium Sports Business

In times of crisis, a specific action plan to promote more resilient and sustainable sports can be considered a model for participatory governance in crisis management. The research purpose was to investigate participatory governance of coronavirus crisis management in small and medium sports businesses. The research method was mixed (qualitativequantitative). The statistical population in the qualitative part included faculty members and university lecturers, managers and experts in the field of sports and in the quantitative part included faculty members and sports managers. In the qualitative part, 15 people were needed and in the quantitative part, between 5 and 10 subjects were needed for each question, so 320 people formed a statistical sample. The data collection tool in the qualitative section was semistructured interview that the results of interviews were designed in the form of a questionnaire with 7 main factors. For content validity, expert’s opinion and construct validity (exploratory and confirmatory factor analysis) and combined reliability indicators, Cronbach’s alpha, divergent and convergent validation and structural equation modeling were used by SPSS23 and PLS2 software. The fit index of model was reported 0.47 and results confirmed 7 main factors: Systematic approach, compensatory strategy, egovernment, NGOs, policymaking of dealing with crisis, crisis governance and media support. Establishing a headquarter of returning to sports under the participatory governance of crisis management and using experienced researchers, managers, and knowledgeable experts are among the practical suggestions of research that can help resilience of sports businesses and reducing the effects of the crisis on them.