تدوین چارچوب توسعه ویژگی های رفتاری برای سطوح مربیگری

هدف تحقیق حاضر، تدوین چارچوب توسعه ویژگی‌های رفتاری برای سطوح مربیگری در ایران است. روش تحقیق اکتشافی و از لحاظ جمع‌آوری داده‌ها از روش آمیخته کمی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمام متخصصان حوزه آموزش در فدراسیون‌های ورزشی و وزارت ورزش و جوانان به تعداد 300 نفر بودند. در بخش کیفی با توجه به روش نمونه‌گیری گلوله برفی و هدفمند 18 نفر انتخاب و مصاحبه تا دستیابی به اشباع نظری انجام شد. در بخش کمی نیز بر اساس جدول مورگان 217 نفر به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کمی پرسشنامه محقق‌ساخته حاصل از مصاحبه بخش کیفی تحقیق بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط متخصصین مربوطه رسید و روایی سازه آن با روش تحلیل عاملی اکتشافی تائید شد. پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی بر روی 30 نفر از  اعضای جامعه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تائید شد. تحلیل داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی و استنباطی به کمک بسته‌های آماری spss و amos نسخه 23 انجام شد. یافته‌ها نشان داد 11 عامل موثر بر توسعه دانش و مهارت‌های کاربردی برای سطوح مربیگری در ایران شامل عوامل آموزشی، مدیریتی، دانش افزایی، ساختاری، نظارت و کنترل، تجهیزات و تکنولوژی، حقوقی، فردی، بومی‌سازی، تبلیغات و رسانه و استعدادیابی و پایه وجود دارد که همگی از نقش معناداری در توسعه ویژگی‌های رفتاری برای سطوح مربیگری برخوردار بودند. همچنین، مدل توسعه دانش و مهارت‌های کاربردی برای سطوح مربیگری در ایران از برازش مناسبی برخوردار بود و می‌تواند مورد استفاده دست اندرکاران مربیگری در ایران قرار گیرد.

Developing a framework for developing behavioral characteristics for coaching levels

The purpose of this study is to develop a framework for developing behavioral characteristics for coaching levels in Iran. The research method is a qualitative approach. The statistical population consisted of all specialists in training in sport federations and Ministry of Sport and Youth. In the qualitative section, 18 people were selected by purposeful snowball sampling and interviewed until theoretical saturation. In the quantitative section, according to Morgan’s table, 217 people were selected by stratified random sampling. The research tool in the quantitative part was a researchermade questionnaire obtained from the qualitative part of the research. The content validity of the questionnaire was confirmed by relevant experts and its construct validity was confirmed by exploratory factor analysis. Its reliability was also confirmed in a pilot study on 30 people using the Cronbach’s alpha test. Data were analyzed by descriptive and inferential statistics using SPSS and AMOS version 23 statistical packages. The findings showed that 11 factors influencing the development of applied knowledge and skills for managerial levels in Iran include educational, managerial, knowledgebuilding, structural, supervision and control, equipment and technology, legal, individual, localization, advertising and media, and There are talents and foundations that all play a significant role in the development of applied knowledge and skills for managerial levels in Iran. Also, the model of applying knowledge and skills development for the managerial levels in Iran was a good fit and could be used by the coaching staff in Iran.