نقد واژگانیِ ترجمه موسوی ‌گرمارودی از قرآن‌کریم (با تکیه بر سطح معنایی ـ لغوی گارسس)

یکی از نقدهایی که بر ترجمه‌های متون مختلف از جمله قرآن‌کریم، قابل اعمال است، نقد واژگانی می‌باشد. از جمله الگوهای ارائه شده در این نوع نقد، مبتنی برآرای گارسس است. پژوهش حاضر در نظر دارد تا انتخاب های واژگانی ترجمه موسوی‌گرمارودی از قرآن‌کریم را براساس سطح معنایی ـ لغوی الگوی گارسس، مورد نقد و ارزیابی قرار دهد. برای این منظور ابتدا و به‌طور مختصر نظریه گارسس معرفی و سپس موارد قابل کاربستِ این نظریه بر مثال های مستخرج از ترجمه مذکور، تحت عناوین جداگانه و به‌طور مفصل، ذکر می شود. مهم ترین یافته های این پژوهش که با روشی تحلیلی – توصیفی نگاشته شده، بیانگر آن است که واژگان ترجمه گرمارودی از منظر مولفه های نظریه گارسس، قابل نقد و ارزیابی است. این ترجمه هم توضیحی ـ توضیح تفسیری و واژگانی ـ است و هم موارد بی شماری از همانندی و معادلسازی ـ معادل مرسوم و غیر مرسوم ـ، قبض و بسط واژگانی و همچنین انتقالِ ابهام را در خود دارد.