چالش‌های ‌ترجمه‌ آیات‌ متشابه ‌لفظی‌ مفرد‌ در‌ قرآن‌کریم (موردکاوی:‌ موارد ناهمگون به لحاظ اسم و فعل یا نوع فعل)

قرآن کریم مشتمل بر شگفتی ها و زیبایی های بی پایانی است. حوزه بیانی و ادبی قرآن‌کریم بستر بخش عمده ای از جذابیت ها و برجستگی‌های آن است. بخشی از این زیبایی ها در قالب آیاتی ارائه گردیده که هم به لحاظ موضوعی و هم از لحاظ اسکلت واژگانی با هم یکسان اند و تنها در حروف یا واژگان اندکی ناهمگون می‌باشند. قرآن پژوهان از این امر با عنوان"متشابه لفظی" یاد کرده‌اند تا با اصطلاح "آیات‌ متشابه" که در حوزه علوم و معارف قرآن مطرح است، پوشیده نگردد. از جُستارهای شایسته درنگ درباره این گونه از آیات، ترجمه آن‌ها به زبان فارسی است؛ چه ظاهر مشابه این دسته از آیات، گاه موجب لغزش مترجم می‌شود و بدون توجه به ناسازگاری اندکی که در واژگان این آیات هست، دریافت یکسان و در نتیجه ترجمه مشابهی از آن‌ها ارائه می‌گردد که این امر کاستی ترجمه را در پی دارد. در این پژوهش که با رویکرد توصیفی و تحلیل انتقادی صورت گرفته است، برخی از آیات متشابه لفظی مفرد، از نوع موارد ناهمگون به لحاظ اسم و فعل یا متفاوت از نظر نوع فعل مورد توجه قرار گرفته و در کنار تحلیل چرایی تشابه و تفاوت موجود در میان آن‌ها، ترجمه های ارائه شده از این آیات، توسط مترجمان قرآن (آیتی، خرمشاهی، شعرانی، فولادوند، قمشه‌ای، مکارم شیرازی) واکاوی شده است. در بررسی این ترجمه‌ها، روشن گردید که در بیشتر موارد، مفاهیم آیات مورد بحث، به‌درستی و استواری برگردان نشده؛ لذا نگارنده برگردان دقیق‌تری از این‌گونه آیات را پیشنهاد داده است.