بررسی واژگانی ترجمه‌های حداد عادل، معزی و انصاریان در آیاتی از جزء 29 و 30 قرآن‌کریم با تکیه بر نظریه سطح معنایی- لغوی گارسس

یکی از شاخه های نقد ترجمه، ارزیابی ترجمه به منظور تشخیص سطح کیفی آن است؛ از جمله الگوهای ارائه شده در این نوع ارزیابی و نقد، الگوی نقد ترجمه گارسس است که به سبب دارا بودن مولفه های تعیین میزان قابلیت وکیفیت متون ترجمه و میزان مطابقت آن ها با متن مبدا، می تواند الگویی مناسب برای نقد ترجمه های قرآن کریم نیز باشد. پژوهش حاضر در نظر دارد تا انتخاب های واژگانی ترجمه حداد عادل، معزی و انصاریان را از آیات جزء 29 و30 قرآن کریم، طبق مدل پیشنهادی گارسس در سطح معنایی لغوی، مورد نقد و ارزیابی قرار دهد و به این سوال پاسخ گوید که میزان تطابق ترجمه های حداد عادل، معزی و انصاریان با روش گارسس در سطح معناییلغوی تا چه حد بوده است؟ مهمترین یافته های این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی با هدف ارزیابی میزان برابری متن مبدا با مقصد صورت گرفته، بیانگر این است که واژگان ترجمه های مذکور از نظر مولفه های گارسس، قابل نقد و ارزیابی است به گونه ای که ترجمه های هر یک از مترجمان یا توضیحی (توضیح تفسیری و واژگانی) است و یا موارد بی شماری از همانندی و معادل سازی و قبض و بسط نحوی و انتقال ابهام را در خود دارند. بررسی میزان مطابقت ترجمه ها با سطح معنایی لغوی الگوی گارسس نشان می دهد که ترجمه انصاریان در همه این سطح به جز قبض نحوی بیشترین مطابقت را با سطح معنایی لغوی دارد و در درجه دوم ترجمه حداد عادل به میزان متوسط از این سطح کاربست را دارا بوده به گونه ای که همه این سطح در ترجمه وی مشاهده می شود و در نهایت، ترجمه معزی به دلیل تحت اللفظی بودن به جز قبض نحوی که بالاترین مطابقت را داراست، در موارد دیگر کمترین کاربست را از الگوی گارسس داشته است.

The Lexical study of Hadad Adel, Moezzi, and Ansarian's translations in verses 29 and 30 of the holy Qur'an (based on the semantic-lexical level of Garces's model)

One methods to critique translation is its assessment in order to determine the quality of the translation including the patterns presented in this type of evaluation and critique based on the Garceschr('39')s evaluation model. This study intends to critique and evaluate the lexical selections of Hadad Adel, Moezzi, and Ansariyanchr('39')s translation in verses 29 and 30 of the holy Qurchr('39')a according to the proposed Graces model at semanticlexical level and seeks to determine extent to which Haddad Adel, Moezzi, and Ansarianchr('39')s translations conform with the Garceschr('39')s modelboth lexically and semantically. The study is rather a descripiveanalytic one in terms of design. The findings indicate that the translations of the translators can be critiqued and evaluated in terms components of Garce chr('39')s model in a way that the translations of each translator can be regarded as an explanation (explanatory and lexical explanation), or as plenty of parallels, parallelism, syntactic expansions, and the transmission of ambiguity. Verification of the correspondence of translations with the semanticlexical level of the Graces model shows that the Ansarianchr('39')s translation in all of this level, except for the syntactic note, enjoys the highest level of correspondence with the semanticlexical level, and secondly, the Hadad Adelchr('39')s translation is used moderately at this level. In such a way that all of these levels are observed in their translations. Finally, the Moezzichr('39')s translation due to its literal translation enjoys the highest match except for the syntactic note among other cases and the lowest level of applicability and utilization of the Garceschr('39')s model.