مطالعه مقایسهای تنوع ژنتیکی در میگوی litopenaeus vannamei با استفاده از جایگشتهای ssr مطالعه موردی: بوشهر و گمیشان) )

1با توجه به نبود اطلاعات دودمانی و نسبی مشخص از مولدین وارداتی میگوی وانامیدر کشور، همچنین نگرانی از کاهش سطح تنوع ژنتیکی و تجمع ،(litopenaeus vannamei)درونآمیزی و به منظور مقایسه شاخصهای تنوع ژنتیکی و آنالیز تمایز ژنتیکی، مجموع 30 نمونه از،tudglv5- تکثیر بوشهر و گمیشان در استانهای بوشهر و گلستان با سه جایگشت ریزماهوارهای 7.3315 درصد / ردیابی شدند. در این مطالعه کاهش 54 ،tudglv1- و 3.224 tudglv7-9.1713 درصد درون آمیزی و کاهش 30 درصد تعداد آللها، در / هتروزیگوتی مشاهده شده، افزایش 99تنوع ،(shua) جمعیت گمیشان نسبت به بوشهر، مشاهده شد. نتایج آنالیز جفتی جمعیتی شاخص شانون،tudglv1- و 3.224 tudglv7- این دو جمعیت را در دو جایگشت 9.17 (p < 0/ معنیدار ( 001نشان داد. تعداد 16 و هفت نوع آلل اختصاصی به ترتیب در جمعیتهای بوشهر و گمیشان وجودو ؛(p < 0/01) tudglv1- و 3.224 tudglv5- داشت. جمعیت بوشهر در جایگشتهای 7.33(hwe) از تعادل هاردی- واینبرگ ؛(p < 0/001) tudglv7- جمعیت گمیشان در جایگشت 9.170) و / در دو جمعیت بوشهر ( 321 (fis) انحراف داشتند. میانگین بالایی از ضریب درون آمیزی اندهنده ،phipt 0 برای / 0 و مقدار 086 / جفتی جمعیتی 057 fst . 0) بدست آمد / گمیشان ( 386تمایز ژنتیکی متوسط، اما قابل توجه در این دو جمعیت میباشد. کمتر بودن تعداد آللهای اختصاصیدر جمعیت گمیشان و در نتیجه تنوع ژنوتیپی پایینتر این جمعیت نسبت به جمعیت بوشهر، موید فاصلهژنوتیپی و تمایز قابل توجه این دو جمعیت است. شاخصهای اصلی کاهش یافته تنوع ژنتیکی و مقادیرfis بدست آمده، ضرورت دورگهگیری در میان هچریها را بویژه در جمعیت گمیشان برجسته میسازد.