اثرات دوره های تغذیه و گرسنگی بر رشد جبرانی، کارآیی تغذیه و ترکیبات شیمیایی بدن لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان در آب شور

رشد جبرانی، کارآیی تغذیه و ترکیبات شیمیایی بدن لارو ماهی قزلآلای رنگینکمان (با میانگین وزنی 10 ± 300 میلیگرم) بهمدت 40 روز با 3 شرایط غذایی؛ یک گروه شاهد (تغذیه مستمر) و 2 گروه دیگر بهصورت 2+5 (پنج روز تغذیه و دو روز گرسنگی) و 2+2 (دو روز تغذیه و دو روز گرسنگی) مورد بررسی قرار گرفتند. لاروهای ماهی بهمیزان 10 درصد وزن بدن تغذیه شدند. در پایان آزمایش تغییرات معیارهای رشد، کارآیی تغذیه و ترکیبات شیمیایی بدن ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بین تیمارهای با محرومیت غذایی و تیمار شاهد کاهش معنیداری در معیارهای رشد وجود دارد (05/0 > p). وزن بهدست آمده بهطور معنیداری در تیمار شاهد نسبت به تیمارهای آزمایشی افزایش یافت. تفاوت بین تیمارهای تحت تاثیر گرسنگی در مقایسه با تیمار شاهد از نظر فاکتور وضعیت وجود نداشت. میانگین ضریب تبدیل غذایی بین 32/1 و 42/2 بود. مقدار نسبت کارآیی پروتیین، چربی و انرژی در تیمار شاهد در مقایسه با تیمارهای آزمایشی بهطور معنیداری افزایش یافت (05/0 > p). در پایان آزمایش، نمونههای کامل ماهی آنالیز شیمیایی بدن شدند. نتایج نشان داد که دوره گرسنگی کوتاه مدت بهطور معنیداری باعث کاهش پروتیین خام در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد میگردد (05/0 > p). میانگین پروتیین خام بهدست آمده بین 99/60 تا 54/72 بود. بهطورکلی، نتایج نشان داد که تناوب غذایی منجر به رشد جبرانی جزیی در لارو ماهی قزلالا میشود.