مقایسه کارایی و پتانسیل صید‌شبح در گرگورهای میلگردی در آب‌های استان بوشهر (خلیج‌فارس)

ادوات صیادی که به دلایل مختلف رها، گم و یا دور انداخته‌شده (aldfg) می شوند به واسطه صید بی هدف آبزیان ( که به آن صید شبح یا سرگردان گفته می شود) اثرات نامطلوب اقتصادی و زیست‌محیطی خواهند داشت که در این میان ابزارهای صید غیرفعال (مانند انواع قفس‌ها)به مراتب پیامدها و اثرات شدیدتری ایجاد می‌کنند. ابزار صید گرگورها یکی از انواع قفس‌هایصیادی رایج در خلیج فارس است که به طور پیوسته صیادان بخشی از آنها را در دریا به دلایل مختلف از دست می دهند. این مطالعه باهدف انتخاب بهترین مدل گرگور ازنظر میزان aldfg و صید شبح از آبان تا تیرماه1400 در آب‌های بوشهر انجام شد، داده های مورد نیاز در طول310 سفر دریایی در 30 نقطه جغرافیایی و توسط 9 شناور کلاس لنج مجهز به 90 گرگور با بدنه میلگردی در محدوده عمقی 20 تا 50 متر جمع آوری شد.تمامی گرگورها با طعمه های ترکیبی از ماهی خارو( chirocentrus dorab) و گربه ماهی (arius thalassinus) طعمه دار و به صورت ثابت جایگذاری شدند. گرگورها در یک دوره صید هشت ماهه بدونجابه جایی 15 روز یک بار پایش شدند. هم چنین داده های مقایسه کارایی مدل های مختلف گرگور از طریق توزیع پرسشنامه در بین کسانی که حداقل دو بار از گرگور سیمی و میلگردی استفاده کرده بودند جمع آوری شدند ترکیب گونه ای صید شامل 24 گونه از 12 خانواده می شد که گونه‌ های هامور معمولی (epinephelus coioides) و گونه کپلک sparus spinifer با 31 درصد و 22 درصد به به ترتیب بیش ترین و کم ترین درصد وقوع صید را داشتند. نتایج نشان داد که همه گرگورهای میلگردی درصورتی که گم نشوند پس از پایان صید به خشکی بازمی گردند. بر اساس پاسخ صیادان عمده دلایل گم شدن گرگورهای میلگردی به ترتیب شامل سرقت (45 درصد)، تور ترال (28 درصد)، تور گوشگیر کف (19 درصد) و شرایط جوی (9درصد) بود و ازنظر عمر، استحکام، صرفه اقتصادی و کم تر بودن میزان aldfg، گرگورهای میلگردی بر گرگورهای سیمی در حال استفاده اولویت دارند. با توجه به پایین بودن میزان رهاشدگی و گم شدن گرگورهای میلگردی، به عنوان عامل برتری نسبت به گرگورهای سیمی، توصیه می شود پژوهش گران، با ترکیب دانش خود با تجارب صیادان به طراحیگرگورهایی با معایب کم تر با حفظ محاسن مدل های مختلف گرگور، به ویژه ازنظر اقتصادی و زیست محیطی اقدام کنند.

comparing the efficiency and potential of ghost fishing in wire and rebar gargoors in the waters of bushehr province (persian gulf)

the process of catching fishing gear that goes out of control is called ghost fishing. abandoned, lost or discarded fishing gears (aldfg) can cause adverse economic and environmental effects. passive fishing gears, such as cages, produce more severe effects after being released into the water. gargoors are one of the types of cages, which every year a large number of them are left in the sea in the persian gulf and the oman sea, for various reasons. in recent years, a new generation of gargoors with a rebar body covered with net are used in the waters of bushehr. in this study, which was conducted from november to july 1400 in the waters of bushehr, totally, in 310 cruises in 30 coordinates, by 9 vessels, 90 gargoors made of rebar were surveyed. all of them were baited with wolf herring and catfish. 24 species from 12 families were identified. the most observed species was orange spotted grouper (epinephelus coioides). the results showed that all the gargoors made of rebar, if they are not lost, return to the land after the end of fishing. the main reasons for getting lost were theft, trawling, and bottom gillnets, respectively. also, to confirm the sampling results, 40 questionnaires were distributed among the fishermen. according to the results, rebar gargoors are preferred over wire gargoors in terms of life, strength, economic efficiency and lower amount of aldfg. it is recommended that researchers combine their knowledge with the experiences of fishermen to design gargoors with fewer disadvantages while maintaining the merits of different gargoor models, especially from the economic and environmental point of view.