مقایسه اثر مشتق هیدرازون 2- فنیل تیو بنزوییک اسید به عنوان یک ضد التهاب جدید با مفنامیک اسید بر هیستولوژی بافت کبد و آنزیم‌های کبدی در ماهی گورامی سه خال (trichogaster trichopterus)

زمینه و هدف: تاثیرفراساختار کبد و تغییرات آنزیم‌های کبدی با مشتق هیدرازون 2-فنیل تیو بنزوییک اسید به عنوان یک ضد التهاب جدیدو مقایسه ان با مفنامیک اسید در ماهی گورامی سه خال بررسی گردید.روش بررسی: تعداد 120 قطعه ماهی گورامی سه خال ماده با میانگین وزنی 0.43±1.93 گرم از مرکز پرورش ماهیان زینتی خریداری و به هشت گروه 15 تایی شامل گروه کنترل های دست نخورده و حلال dmso، شش گروه تیماری دریافت کننده مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون با دوز 10، 20 و 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss ورژن 26 و آزمون تجزیه واریانس یک‌طرفه و توکی در سطح 0.05≥p انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در بیشترین دوز مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون شاخص هپاتوسوماتیک نسبت به تیمارهای کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (p<0.05). آنزیم alp و alt در همه تیمارهای مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون نسبت به تیمارهای کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (p<0.05). بافت‌شناسی کبد با میکروسکوپ نوری نشان داد در تیمارهای کنترل، سینوزوئید های کبدی به شکل طبیعی و نرمال بودند در حالی که در تیمارهای مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون اتساع و برهم ریختگی سینوزوئید ها رخ داد. در بررسی میکروسکوپ الکترونی نیز گسستگی در غشا و سیتوپلاسم سلول در تیمارهای مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون مشاهده شد.نتیجه‌گیری: مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون موجب آسیب کبدی می‌گردند. در تیمارهای مفنامیک اسید هر سه دوز، آسیب بافتی و سلولی بیشتر از مشتق هیدرازون بود و مشتق هیدرازون از لحاظ پروفایل سمیت کبدی مطلوب‌تر است.

comparing the effect of hydrazone derivative 2-phenylthiobenzoic acid as a new anti-inflammatory with mefenamic acid on liver tissue histology and liver enzymes in trichogaster trichopterus

background & aim: the effect of liver ultrastructure and changes of liver enzymes with hydrazone derivative 2-phenylthiobenzoic acid as a new anti-inflammatory and its comparison with mefenamic acid was investigated in three spotted gourami fish.method:120 pieces of trichogaster trichopterus female fish with an average weight of 1.93 ± 0.43 g were purchased from from ornamental fish farm and divided into eight groups of 15 including the intact control group, dmso solvent control, six treatment groups receiving mefenamic acid and hydrazone derivative with a dose of 10, 20 and 30 mg/kg. data analysis was done using spss26 software with one-way analysis of variance (anova) and tukey’s test at p≥0.05.results: the results showed that in the highest dose of mefenamic acid and hydrazone derivative, the hepatosomatic index decreased significantly compared to the control treatments (p<0.05). alp and alt increased significantly in all mefenamic acid and hydrazone derivative treatments compared to control treatments (p<0.05). the highest alt was measured in medium dose of mefenamic acid and hydrazone derivative and the highest ast was measured in low dose of mefenamic acid and hydrazone derivative (p<0.05). liver histology with optical microscope showed that in the control treatments, liver sinusoids had a normal shape and a normal trend, while in the treatments of mefenamic acid and hydrazone derivative, expansion and disorder of the sinusoids occurred. in the examination of the electron microscope, dissociation was observed in the cell membrane and cytoplasm in the treatments of mefenamic acid and hydrazone derivative. conclusion: both mefenamic acid and hydrazone derivative cause liver damage. in all three doses, mefenamic acid has more tissue and cell damage than the hydrazone derivative, and the hydrazone derivative is more favorable in terms of toxic profile.