بررسی برخی از شاخص های صیادی از داده های صید در آبهای شمالی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

صیادی دارای اثرات مستقیم و غیر مستقیم بر ذخایری آبزی و کل اکوسیستم بوده وهمچنین ساختار و کارکرد شبکه های غذایی اکوسیستم های دریایی را دچار تغییر می کند. میانگین (± انحراف معیار) صید کل طی 21 سال دوره مطالعه 70852± 131819 تن با مقدار 95% حدود اطمینان 101515-162122 تن بوده و دارای روند افزایشی و معنی داری است(p 0.05 و r=0.12). افزایش صید کل و شاخص تعادل صیادی و نیز کاهش شاخص سطح تروفیکی و شروع کاهش میزان صید نرم تنان و ماهیان غضروفی در این استان می تواند نشان دهنده تغییرات شدید ساختار گونه های ماهی در این منطقه باشد. با توجه به نتایج بالا می تواند گفت در شرایط موجود میزان صید از حالت بهینه خود خارج شده و کاهش بهره برداری و یا حداقل افزایش نیافتن بهره برداری پیشنهاد میگردد.

Investigating some of the fishery indicators from landing data in the northern waters of the Oman Sea (Sistan and Baluchestan Province)

The fishery has direct and indirect effects on the aquatic resources and the entire ecosystem, and the structure and functioning of the food networks will change the ecosystems of the sea. The average (± standard deviation) of total catch during the 21 years of the study period was 70852 ± 131819 t with a 95% confidence level of 161,2122 t and 101515 t, with a significant increase in the trend (P 0.05 and R = 0.12). The increase in total fishing and the fishing in balance index, as well as the decrease of the trophic level index and the beginning of a reduction in the level of fishing for mollusks and cartilage fish in this province, can indicate the severe changes in the structure of aquatic species in this area. According to the above results, it can be said that in the current situation, the catch is out of optimal condition and it is recommended to reduce the exploitation or at least not increase exploitation.