اثر نسبتهای مختلف کربن به ازت و پروتئین غذایی بر ایمنی بچه ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) درسیستم بایوفلاک

هدف این مطالعه بررسی نحوه اثر گذاری نسبت های مختلف کربن به ازت و روش انجام آن به جهت پرورش بچه ماهی کپورمعمولی (cyprinus carpio) در سیستم بایوفلاک از طریق شاخص‌های ایمنی بود. لذا تعداد 750 عدد بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 0.05± 17 گرم انتخاب و به طور کاملاً تصادفی میان 30 عدد تانک فایبرگلاس با حجم تقریبی250 لیتر آب تقسیم شدند. تیمارهای مورد استفاده شامل سه سطح کربن به نیتروژن با سطوح مختلف 15، 20 و 25 و سه سطح پروتئینی جیره شامل 25درصد،30 درصد و 35 درصد با سه تکرار در طی یک دوره 56 روزه در نظر گرفته شدند. همچنین یک گروه شاهد در سیستم مرسوم همراه با تعویض آب با سطح پروتئین 35 درصد تغذیه شد. بر اساس نتایج بدست آمده مقدار پروتئین‌کل، آلبومین و گلوبولین در تیمارهای بایوفلاک افزایش عددی را همراه با سطح بالای درصد پروتئین جیره در نسبتهای مختلف کربن به ازت در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری نشان داد(p<0.05). همچنین کمترین میزان پروتئین کل و آلبومین سرم خون در تیمار شاهد بود. از طرفی کمترین میزان فعالیت لیزوزیم، کمپلمان و قدرت باکتری کشی در تیمار شاهد مشاهد شد که به طور معنی داری کمتر از تیمار بایوفلاک با سطح پروتئین 30 درصد و نسبت کربن به ازت 15 بود(p<0.05). در نتیجه استفاده از نسبت بهینه کربن به ازت 15 با پروتئین 30 درصد با توجه به فعالیت لیزوزیم و کمپلمان روش مناسبی برای تولید بچه ماهیان کپور معمولی در مراحل اول زندگی در این سیستم است.

Effects of various carbon to nitrogen ratios with dietary protein on immunity of juvenile common carp (Cyprinus carpio) in the biofloc system

The aim of this study was to investigate the effect of different carbon to nitrogen ratios and its method for rearing common carp (Cyprinus carpio) in the biofloc system through immunological parameters. A total of 750 fish species with a mean weight of 17 ± 0.5 g were selected and randomly divided into 30 fiberglass tank with a volume of approximately 250 liters of water. The treatments included three levels of carbon to nitrogen with different levels of 15, 20 and 25 with three levels of dietary protein including 25%, 30%, and 35% by three replications during the 56day period of trial. Also, a control group was fed with 35% dietary protein in usual system with water exchange. Based on the results, The amount of total protein, albumin, and globulin showed significantly a numerical increase with increasing the percentage of dietary protein in biofloc treatments compared to the control treatment (P<0.05). Also, the lowest serum total protein and albumin were observed in the control treatment. Furthermore, the lowest serum bactericidal activity, lysozyme, and total complement (ACH50) were in control treatment that significantly different from the biofloc treatment with 30% protein and the ratio of C/N 15 (p<0.05). As a result, using the optimal ratio of carbon to nitrogen 15 with 30% protein due to the activity of lysozyme and complement is a good strategy for the production of common carp juveniles at the early stage in this system.