برندسازی سیاست‌های عمومی؛ مزایا، چالش‌ها و راه‌کارها

امروزه برند با سه جنبه مهم سیاست‌گذاری به‌شدت ارتباط پیدا کرده است: چارچوب بندی و مدیریت مسائل سیاست ها و راه حل های سیاست، فعال سازی و الزام بازیگران به فرایند سیاست‌گذاری و ارتباط با محیط گسترده تر از طریق رسانه‌ها. هدف پژوهش حاضر بررسی مزایا و چالش های برندسازی در سیاست‌گذاری و نیز یافتن راه کارهایی برای انجام آن است. بدین منظور ابتدا در ادبیات موضوع به بررسی چرایی اهمیت یافتن برندسازی در سیاست‌گذاری، اهداف به‌کارگیری آن، کارکرد آن در فرایند سیاست‌گذاری و چگونگی انجام آن پرداخته شد. سپس از طریق پژوهش میدانی به دنبال پاسخ سه پرسش کلیدی فوق برآمد. ازآنجاکه پیشینه مطالعاتی اندکی وجود دارد، روش پژوهش کیفی استفاده شد. 11 نفر از خبرگان آشنا با دو حوزه برندسازی و سیاست‌گذاری به‌صورت هدفمند و به روش گلوله برفی شناسایی شدند. با آنان مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته انجام شد. از تحلیل تم برای تحلیل داده ها استفاده شد. برای محاسبه پایایی مصاحبه ها از روش پایایی باز آزمایی و روش توافق درون موضوعی استفاده شد، هر دو بالاتر از %60 و بنابراین قابل‌قبول بودند. یافته‌ها حاکی است مزایا یا چرایی برندسازی در سیاست های عمومی شامل مدیریت ادراک مخاطبان، مطالبه گری شهروندان و رسانه ها، تامین سرمایه و تعهد ذینفعان، تسهیل ترویج سیاست و افزایش رقابت پذیری است؛ که با چالش‌هایی نظیر شناخت ناکافی سیاست‌گذاران، نبود متولی برای برندسازی در بخش عمومی و دولتی و مشکلات اقتصادی و فرهنگی نظیر اقتصاد تورمی و افزایش ارزش دارایی ثابت باوجود استهلاک و بی توجهی به دارایی های نامشهود مانند برند، مواجه است و برای این منظور لازم است تغییر شناخت و نگرش در سیاست‌گذاران در خصوص این مفهوم و کارکردهای آن صورت گیرد. در نهادهای علمی بدان پرداخته شود. متولی آن مشخص شود. نهادهای تخصصی جهت ایجاد و ارزیابی برند سیاست ایجاد شوند یا به ماموریت نهادهای موجود افزوده شود.

Public Policies Branding; Benefits, Challenges and Solutions

Today, the brand is strongly associated with three important aspects of policymaking: framing and managing policy issues and policy solutions, activating and obliging actors to the policymaking process, and connecting with the wider environment through the media. The purpose of this study is to examine the benefits and challenges of branding in policy making and to find solutions to do so. To this end, firstly, the present research examined why branding is important in policymaking, the purposes of its use, its function in the policymaking process and how to do it in the literature. Then, through field research, the above three key questions were answered. Because of the limited study background, the qualitative research method was used. Eleven experts familiar with the two areas of branding and policymaking were purposefully identified by snowball method. Indepth semistructured interview was used. And the data was analyzed through Theme analysis. To calculate the reliability of the interviews, the retest reliability method and the intrasubject agreement method were used, both of which were higher than 60% and therefore acceptable. Findings indicate the benefits or reasons for branding in public policies include managing audience perception, citizen and media demand, raising capital and stakeholder commitment, facilitating policy promotion, and increasing competitiveness. The challenges are insufficient knowledge of policymakers, lack of trustees for branding in public and government sector and economic and cultural problems such as inflationary economics and increasing fixed asset value despite the depreciation and neglect of intangible assets such as brand. To this end, it is necessary to change the knowledge and attitude of policy makers about this concept and its functions. It should also be addressed in scientific institutions. Identify its trustee and establish specialized institutions to create and evaluate policy brands or add to the mission of existing institutions.