مبنای مسوولیت مدنی تولیدکنندگان کالا و ارائه‌دهندگان خدمات؛ مطالعه تطبیقی در حقوق ایران، اسلام، امریکا و اتحادیه اروپا

بررسی مبنای مسوولیت مدنی تولیدکنندگان کالا و ارائه‌دهندگان خدمات در حقوق امریکا و اتحادیه اروپا نشان می دهد برای گروه نخست مسوولیت محض مقرر شده، اما در خصوص مبنای مسوولیت ارائه‌دهندگان خدمات همچنان نظریه‌ی تقصیرِ اثبات‌شدنی حاکم است و پیشنهاد اماره‌ی تقصیر برای مسوولیت آنان هنوز پذیرفته نشده است. با وجود این تمایل دکترین و دادگاه ها بر این است که اثبات تقصیر آنان را تسهیل نمایند. در نظام حقوقی ما قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان حکم واحدی برای تولیدکنندگان کالا و ارائه‌دهندگان خدمات در نظر گرفته است. اگر چه ماده (2) به صراحت در زمینه‌ی مبنای مسوولیت آنها تعیین تکلیف نکرده است و آن را به سایر قوانین، قرارداد و عرف ارجاع داده است که از آن بر می آید قانونگذار بر مسوولیت مبتنی بر تقصیر نظر داشته است. در حقوق اسلام، مسوولیت محض تولیدکنندگان کالا با متون فقهی و آرای فقهای امامیه سازگاری بیشتری دارد. در مقابل، برخی از روایات و فتاوا در زمینه‌ی ضمان اجیر بیانگر اماره مسوولیت ارائه‌دهندگان خدمات است که اثبات عدم مسوولیت بر عهده خود آنان قرار داده شده است. از این رو، پیشنهاد می‌شود قانونگذار ضمن اصلاح قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان، مسوولیت محض تولیدکنندگان کالا و اماره مسوولیت ارائه‌دهندگان خدمات را شناسایی نماید و رویه قضایی نیز تا اصلاح قانون، مسوولیت بدون تقصیر تولیدکنندگان کالای معیوب و اماره مسوولیت عرضه‌کنندگان خدمات را با توجه به انطباق آن با مبانی فقهی و ضرورت حمایت از مصرف‌کنندگان و نیز پیش‌بینی آن در بعضی از قوانین پراکنده برقرار سازد.

Comparative Study on the Civil Liability Foundation of Goods Producers and Services Providers in Iranian, Islamic ,American and European Union Law

Abstract Scrutiny of the civil responsibility basis of goods producersandservices providers in American andEuropean Union law shows that strict liability is presumed for the first group. However, theory of fault is yet considered for service providers and presumption of fault has not yet been accepted although tendency of the courts and doctrine is toward facilitation the process of fault proving. Under Consumer Protection Act of Iran, there is no fundamental difference between the civil responsibility of goods producers and service providers. Although Article 2 of the Law has not determined it explicitly by referring it merely to the other Laws, previous dealings between the parties and to relevant commercial custom and practice which implied that it is based on the fault responsibility. Under Islamic law, the theory of strict liability is more comfortable with Imamieh jurisprudential texts and thoughts. In contrast, according to some traditions (Revayaat) and decrees (Fatawa) about responsibility of the hired worker, liability presumption is considered for the services providers. Hence, it is suggested that the Iranian legislator should amend the Consumer Protection Law by recognizing the strict liability for goods producers and presumption of liability for services providers and also it is suggested that before new enacting Jurisprudence should recognize it due to the general Jurisprudential theories and consumers legal protection necessity and also providing for it in some sparse Laws.