شرایط تحقق اکراه در قراردادها در حقوق ایران، فرانسه و مصر

هر کس در زندگی روزمره ممکن است ناگزیر از انعقاد قراردادهایی باشد که همراه اختیار و طیب‌نفس نیست.آیا حقوق موضوعه می‌تواند هر اکراهی را که بر اراده اعمال می‌شود، به حساب آورد؟ نکته جنجال بر انگیز در بحث شرایط تاثیر اکراه، مساله‌ی اندازه ترس است. آیا معیار اوضاع و احوال طرف قرارداد است(نظریه شخصی)؟ یاعرف(نظریه عرفی)؟ یا هر دو(نظریه مختلط)؟ هر سه موضع، طرفدارانی را به خود اختصاص داده است. تقریباً در ارتباط با شرایط تاثیر اکراه در حقوق ایران، فرانسه و کشورهای عربی موارد یکسانی ارائه شده است. قانون مدنی ایران دو نظر شخصی و نوعی را با هم تلفیق کرده است. سبک نگارش ماده (202) قانون مدنی ایران هماهنگ با ماده (1112) قانون مدنی فرانسه است. رویه قضایی فرانسه تمایل به نظر شخصی دارد. قانون جدید مصر شکل بهتری دارد چون تعارض ندارد و تنها یک معیار (شخصی) در آن مطرح شده است.

Conditions of Implementation of Duress in the Civil Law Contracts of Iran, France, and Egypt

Everybody, in his daily life, can make unwillingly contracts. If there is any duress in contract could we say that it is effective in positive law? It is a very jangle raising the question in this matter, whether the evaluation of fear is subjective, objective or both of them, subjective and objective. Every of these three views has its advocators. In relation to the conditions of realization of duress there are similar view points in law of Iran, France, and Egypt,. In Iranian civil law, the subjective and the objective view are compounded. The form of the article 202 of Iranian civil law resembles the article 1112 of French civil law. The sentences of French courts follow subjective methods. Egyptian civil law is better, as it accepted only one method (the subjective one).