تحلیل و نقد رویه لائیسیته فرانسوی در زمینه حجاب نوجوانان در فرانسه در پرتو موازین حقوق بشر

در سال 2004 پوشش مذهبی در مدارس فرانسه با توجیه پایبندی به اصول لائیسیته ممنوع اعلام شد از این زمان به بعد قوانین، لوایح و دستورالعمل‌‌های مختلفی در خصوص محدودیت پوشش مذهبی با محوریت حجاب اسلامی در دستور کار قرار گرفته است. نوشتار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره‌برداری از منابع کتابخانه‌ای متکفل ارزیابی محدودیت حجاب با رویکرد حقوق بشری است. یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد اولاً برای سلب یا محدودیت حقوق افراد، معیار باید اسناد حقوق بشری باشد و نه اصول لائیسیته. ثانیاً؛ لائیسیته به معنای رایج و واقعی خود، چنین محدودیت‌‌هایی را بر نمی‌‌تابد بلکه سیاستمداران فرانسه به نام و در قالب لائیسیته قوانین مغایر با حق‌‌های بشری بنیادین نظیر «حق آزادی اجرای مناسک دینی» و «حق تربیت دینی فرزندان» را عرضه می‌‌کنند. ثالثاً رویکرد دوگانه قوانین فرانسه قابل توجیه نیست و مشخص نیست مقنن فرانسوی که در قدرت تصمیم‌گیری و اهلیت انتخاب نوجوانان برای موضوع پوشش مذهبی تردید دارد با چه مبنایی استقلال تصمیم‌گیری نوجوانان برای رضایت جنسی در سن 15 سالگی در قانون تقویت حمایت از کودکان در برابر خشونت جنسی مصوب 2021 را به رسمیت شناخته است؟

analysis and criticism of the french laicity procedure in the field of hijab for teenagers in france; in the light of human rights standards

in 2004, religious clothing was banned in french schools with the justification of adherence to the principles of laicity. since then, various laws, bills and guidelines regarding the restriction of religious clothing, focusing on islamic hijab, have been put on the agenda. the present article evaluates the limitations of the hijab with a human rights approach using a descriptive-analytical method and using library resources. the findings of this article show that, firstly, for denying or limiting the rights of individuals, the criteria should be human rights documents and not the principles of laicity. secondly; laicity in its common and true meaning does not show such restrictions, but french politicians in the name and in the form of laicity present laws that are contrary to fundamental human rights, such as &the right to freedom of religious rites& and &the right to religious education of children&. thirdly, the dual approach of the french laws cannot be justified and it is not clear that the french legislator who doubts the decision-making power and eligibility of teenagers to choose religious clothing is based on the independence of the decision-making of teenagers for sexual consent at the age of 15 in the law on strengthening the protection of children against it has recognized sexual violence approved in 2021?