همگرایی حقوق محیط زیست و حقوق بشر؛ با نگاهی به فقه اسلامی

رابطه بین حقوق بشر و حفاظت از محیط زیست در حقوق بین الملل موضوع چندان ساده و آشکاری نیست؛ اگرچه ارتباط حقوق محیط زیست و حقوق بشر و پیامدهای مباحث محیط زیست بر بسیاری از حق های بشری غیرقابل انکار است. در بروز برخورد و همپوشانی حوزه های مشترک این دو، همسو یا معارض پنداشتن حقوق بشر و محیط زیست، در شناسایی ارجحیت ها بسیار راهگشاست. با بررسی های انجام شده ملاحظه می گردد که نگاه قرآن به طبیعت، نگاهی کاملاً متفاوت از سایر ادیان و نظام های حقوقی است و حق انسان بر زمین، در برخی موارد که با محیط زیست در تعارض قرار می گیرد محدود می شود. از آنجا که تامل و توجه به طبیعت از آیات قرآن مجید و تمامی آموزه های اسلام قابل استنباط می باشد، بدین روی همگرایی حقوق محیط زیست و حقوق بشر از منظر اسلام امری پذیرفته شده است.

The Convergence of Environmental Lawand Human Rights; Whit an Attitude to Islamic Law

Describing the quality of relationship between human rights and environmental protection in international law is far from simplicity and clearness. Nevertheless, the connectionbetweenenvironmental law and human rights and environment’s influences on many rights of human beings are undeniable.Consistent or inconsistent understanding of human rights and environment, is very useful for identifying priorities in conflicts or overlaps of common areas between these two fields.But it could be argue that the Qur'an’s look to environment is completely distinguishable from other religions and legal systems.So as, human rights are limited on the ground that they are in conflict with the environment.Since the thinking andattention to environmentalare inferred in Quran verses and all the teachings of Islam,So the convergence of environmental law and human rights from an Islamic perspective is accepted.