بررسی خواص پروبیوتیکی انتروکوکوس فاسیوم و لاکتوباسیلوس کانکئی جدا شده از عسل و امکان اضافه نمودن آن‌ها به آب سیب و انگور

در این پژوهش پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس کانکئی و انتروکوکوس فاسیوم جداسازی شده از عسل مورد آزمون های تشخیصی شامل مقاومت به اسید، مقاومت به نمک‌های صفراوی (بایل)، مقاومت به شیره معده (پپسین و تریپسین)، عدم فعالیت همولیتیک، هیدرولیزال – آرژنین قرار گرفت و در نهایت جمعیت آن ها شمارش شد. سپس آب سیب طبیعی با درجه بریکس 22 و آب انگور با درجه بریکس 15 توسط باکتری های پروبیوتیک با مقادیر cfu/ml 8 10 به‌صورت 100 درصد از هر یک از باکتری ها و همچنین مخلوط 50 درصد از هرکدام از باکتری ها تلقیح گردید. ارزیابی ph ، ارزیابی درصد مواد جامد محلول (بریکس)و ارزیابی قابلیت زنده‌مانی باکتری های پروبیوتیک، در بازه های زمانی روز صفرم، روز هفتم،روز چهاردهم ، روز بیست و یکم انجام شد. نتایج نشان داد اختلافات معنی‌داری بین خصوصیات اسیدیته و ph تیمارها وجود دارد. با افزایش مدت‌زمان نگهداری و افزایش جمعیت پروبیوتیک، سطح ph و بریکس به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>p). میزان بقای پروبیوتیک در طی زمان نگهداری در تیمار آب سیب دارای مخلوط 50 درصد لاکتوباسیلوس کانکئی و 50 درصد انتروکوکوس فاسیوم در انتهای روز بیست و یکم نگهداری دارای بالاترین میزان جمعیت در بین تیمارها بود. تیمار آب انگور دارای سویه‌های 100 درصد از هریک از باکتری‌ها نیز دارای حداقل جمعیت باکتری‌های پروبیوتیک بود (05/0>p). بر اساس نتایج به‌دست‌آمده تیمار دارای جمعیت cfu/ml 108 از مخلوط 50 درصد لاکتوباسیلوس کانکئی و انتروکوکوس فاسیوم به‌عنوان تیمار بهینه با کاهش دو سیکل لگاریتمی در انتهای دوره نگهداری بیست‌ویک روز انتخاب شد (05/0>p).