اثرات ضدالتهابی و آنژیوژنزی زخم‌پوش برپایه کیتوزان/ سوپرناتانت عاری از سلول بیفیدوباکتریوم‌‌‌ بیفیدوم: مطالعه در رت

فرایند درمان زخم شامل مراحل یکپارچه و همپوشان است که با مکانیسم‌های سلولی، همورال و ملکولی تنظیم می‌شود. در این مطالعه تاثیر زخم‌پوش کیتوزان/ سوپرناتانت بیفیدوباکتریوم‌ بیفیدوم در درمان زخم بررسی شد. برای ساخت زخم‌پوش، بیفدیوم‌باکتریوم بیفیدیوم‌ در محیط mrs کشت شد و پس از گرماگذاری سوپرناتانت عاری از سلول آن با سانتریفوژ جدا و تعیین خصوصیت شد. سپس، % 37/5 محلول کیتوزان % 10 به سوپرناتانت افزوده شد و در قالب ریخته شد. برای بررسی بهبود زخم، 45 رت نر ویستار به 3 گروه، کنترل منفی بدون درمان، گروه فیلم کیتوزان و گروه با فیلم کیتوزان/سوپرناتانت تقسیم‌بندی شدند. زخم پوستی در پشت تمامی رت‌ها ایجاد شد و تیمار با زخم‌پوش منطبق انجام شد. در روزهای 3 ،7 ،14 و21 پس از اندازه‌گیری ابعاد زخم، 3 رت از هر گروه کشته شد. فرایند بهبود زخم با بررسی هیستولوژی و ارزیابی بیان ژن‌های tnf-α و vegf تعیین شد. نتایج نشان داد که زخم‌پوش کیتوزان/سوپرناتانت پس از 14 روز سبب بسته شدن کامل زخم شده در حالی‌که درصد بهبود در این روز برای گروه‌های کنترل منفی و کیتوزان به ترتیب برابر %94/57 و %78/58 بود. نتایج هیستولوژی نشان داد که زخم‌پوش کیتوزان/سوپرناتانت سبب کاهش التهاب، افزایش اپیتلیوم‌سازی مجدد و رسوب کلاژن و الاستین می‌شود. همچنین، تیمار با این زخم‌پوش با کاهش بیان tnf-α و افزایش بیان vegf، روند بهبود زخم تسریع می‌کند.