بررسی اثرات ضدالتهابی غشاء کامپوزیت کیتوزان/ پلی‌اتیل گلیکول/سوپرناتانت لاکتوباسیلوس‌روتری در درمان زخم پوستی در رت نر نژاد ویستار

ترمیم زخم فرایندی پیچیده و دینامیک است. زخمپوش‌ها به واسطه تسریع بهبود زخم و پیشگیری از عفونت بسیار مورد توجه قرار دارد. کیتوزان پلیمز زیست تخریب پذیر با خواص ضدمیکروبی است و کاربرد گسترده در تولید زخمپوش‌های نوین دارد. هدف از این مطالعه تولید زخمپوش نوین بر پایه متابولیت‌های لاکتوباسیلوس روتری و کیتوزان و ارزیابی آن در بهبود مدل زخم پوستی در رت بود. برای این منظور، سوپرناتانت عاری از سلول باکتری تهیه و با محلول کیتوزان: پلی اتیلن گلایکول مخلوط شد. سوسپانسیون مذکور پس از قالب‌گیری، خشک و ارزیابی شد. 45 رت نژاد ویستار با میانگین سنی و وزنی 4 ± 28 روز و g 250-200 به 3 گروه، کنترل منفی، زخمپوش کیتوزان و زخمپوش پست بیوتیک تقسیم شدند. پس از طی شدن دوره سازگاری، زخمی پوستی به ابعاد cm2 1.3 ×1.3 در پشت رت‌ها ایجاد شد. بلافاصله پس از ایجاد زخم، زخمپوشها روی منطقه زخم قرار گرفته و تثبیت شدند. در روزهای 1، 3، 7، 14 و 21 پس از ایجاد زخم، 3 رت از هر گروه انتخاب و کشته شد. ارزیابی روند بهبود زخم، با اندازه‌گیری مساحت زخم و ارزیابی هیستولوژی انجام شد. همچنین میزان بیان اینترلوکینهای 1 و 6 نیز در بافت‌ها به روش rt pcr سنجیده شد. نتایج نشان داد که زخمپوش پست‌بیوتیک منجر به تسریع روند بهبود زخم در رت‏ها می‌شود. نتایج هیستولوژی نیز نشان دهنده تاثیر این زخمپوش بر تسریع فاز التهاب و افزایش رسوب‌گذاریکلاژن والاستین بود. همچنین این غشا با کاهش بیان ژن‏ اینترلوکین‌های 1 و6 سبب کاهش فاز التهاب و تسریع در شروع فاز تکثیری شد. می‌توان نتیجه گرفت که زخمپوش پست‌بیوتیک باکاهش مدت زمان فاز التهاب و تسریع در شروع فاز تکثیری می‌تواند به بهبود روند ترمیم زخم منجر شود.