بررسی اثر اتمسفر اصلاح‌شده و دمای نگهداری بر ویژگی‌های کیفی توت‌فرنگی بسته‌بندی شده در فیلم پلی‌اتیلنی

توت‌فرنگی ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻓﺮاوان ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻗﺎرﭼﯽ ﻋﻤﺮ اﻧﺒﺎری ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ دارد. ﮐﺎرﺑﺮد ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺿﺪﻗﺎرﭼﯽ ﺑﻪ‌ﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎری اﯾﻦ ﻣﯿﻮه ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ، اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎی اﯾﻤﻦ ﺑﺮای ﮐﻨﺘﺮل ﻓﺴﺎد و ﺣﻔﻆ ﮐﯿﻔﯿﺖ میوه ﺗﻮت ﻓﺮﻧﮕﯽ در زﻣﺎن ﻧﮕﻬﺪاری در اﻧﺒﺎر ﺿﺮوری اﺳﺖ. در این تحقیق تیمارهای توت‌فرنگی در فیلم پلی‌اتیلنی حاوی درصدهای مختلف گاز دی اکسیدکربن/ نیتروژن (35.65، 25.75، 15.85) بسته‌بندی شدند. نمونه شاهد تیمار توت‌فرنگی بسته‌بندی شده در پلی‌اتیلن بدون اتمسفر اصلاح‌شده بود. پس از بسته‌بندی تمامی تیمارهای توت‌فرنگی در دو دمای صفر و ˚c 15 نگهداری شدند. آزمون‌های شامل آزمون‌های شمارش کپک، اندازه‌گیری میزان مواد جامدمحلول، سفتی بافت، میزان اسیدآسکوربیک، میزان آنتوسیانین و ارزیابی حسی برای توت‌فرنگی‌های بسته‌بندی شده، طی نه روز نگهداری روی تیمارها انجام شد. نتایج نشان داد میزان آنتوسیانین، آسکوربیک اسید و سفتی بافت، در کلیه تیمارها طی 9 روز نگهداری به‌صورت معنی‌داری (0.05 ≥p) کاهش یافت، ولی روند این کاهش در تیمارهایی که در اتمسفر اصلاح‌شده با غلظت بالاتر گاز دی‌اکسیدکربن بسته‌بندی و در دمای پایین‌تر نگهداری شده بودند، ملایم‌تر بود. با توجه به اینکه بالاترین میزان آنتوسیانین، آسکوربیک اسید و سفتی بافت در نمونه‌های توت‌فرنگی نگهداری شده در اتمسفر کنترل شده با 85 درصد گاز دی اکسید کربن و 15 درصد نیتروژن و دمای صفر c˚ مشاهده شد، بنابراین تیمار مذکور به‌عنوان تیمار برتر از نظر خواص کیفی و تغذیه‌ای توت‌فرنگی پس از 9 روز نگهداری انتخاب شد.