ارتباط بین سبک تفکر و خودکارآمدی مدیران ورزشی ادارات ورزش و جوانان شهرستان های استان تهران

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین سبک‌ تفکر و خودکارآمدی مدیران ورزشی بود. روش‌شناسی: جامعه آماری این پژوهش شامل 114 نفر از مدیران ادارات ورزش و جوانان شهرستان‌های استان تهران بود. نمونه‌ آماری تحقیق برابر با جامعه (تمام‌شمار) درنظر گرفته شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌های سبک‌ تفکر استرنبرگ (1991) و خودکارآمدی نظامی، شوارتزر و جروسلم (1996) استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب ضرایب 82/0 و 74/0 بدست آمد. روش تحلیل داده‌های تحقیق در ارتباط‌سنجی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و در مقایسه‌سنجی، t مستقل بود. یافته‌ها: نتایج نشان داد وضعیت خودکارآمدی مدیران ورزشی متوسط است. به‌علاوه، بین همه سبک‌های تفکر با خودکارآمدی رابطه مثبت معنا‌داری وجود داشت (05/0≤p). همچنین، بر اساس ضرایب بدست‌آمده در تحلیل رگرسیون، در بین سبک‌های تفکر مدیران ورزشی، سبک‌های تفکر قانون‌گذار، کلی‌نگر، آزاداندیش، برون‌گرا و سلسله‌مراتبی پیش‌بینی‌کننده‌های قویتری برای خودکارآمدی مدیران ورزشی هستند (05/0≤p). نتیجه‌گیری: با توجه به متوسط بودن میانگین خودکارآمدی مدیران ادارات ورزشی و ارتباط سبک تفکر با خودکارآمدی مدیران ورزشی، لازم است مسئولان بالادستی سازمان نسبت به فراهم کردن زمینه‌های آموزش سبک تفکر برای مدیران ورزش و کل سازمان اقدام نمایند.