تبیین مدل توانمندسازی روانشناختی کارکنان بر اساس اعتماد سازمانی

هدف: پژوهش حاضر، شناسایی ساز وکار توانمندسازی روانشناختی کارکنان بر اساس اعتماد سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام بود. روش شناسی: روش تحقیق توصیفی - همبستگی بوده، نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران شامل،90 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش، مشتمل بر دو پرسشنامه استاندارد اعتماد سازمانی شاکلی و همکاران (1999 ) شامل، 42 سوال و 5 خرده مقیاس و نیز پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر(1995) شامل، 22 سوال و 5 خرده مقیاس بود. پایایی هر یک از پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب، 91/0 و 93/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آنها به وسیله محققان و متخصصان مدیریت ورزشی تایید شدند. همچنین با اجرای مدل تاییدی پرسشنامه از طریق نرم افزار لیزرل مشخص شد که هر کدام از ابزار پژوهش، دارای اعتبار و روایی سازه مناسبی بودند.یافته ها: نتایج تحلیل مسیر با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری نشان می دهند که دو عامل گشودگی و صداقت (29/0 r2=) و نگرانی و دلواپسی (22/0 r2=)، بهترین پیشایندها برای توانمندسازی روانشناختی کارکنان بودند. یافته های پژوهش حاصل از آن است که به طور کلی، حدود 17 درصد از تغییرات واریانس توانمندسازی روانشناختی کارکنان از طریق اعتماد سازمانی در ورزش ایجاد شد. نتیجه گیری: به مدیران ادارات ورزش پیشنهاد می شود که به منظور توانمندسازی روانشناختی کارکنان و در نهایت اثربخشی سازمانی، تلاش کنند تا بسترهای لازم برای محیطی مبتنی بر اعتماد در سازمان فراهم شود.