رابطه قابلیت های یادگیری سازمانی و چابکی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران

هدف: تعیین ارتباط بین ابعاد قابلیت های یادگیری و چابکی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی ـ همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارشناسان این وزارتخانه، در سال 1392 تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، 169 نفر، نمونه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند (169n=). ابزار جمع-آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد قابلیت های یادگیری سازمانی (گومز، 2005) و چابکی سازمانی (اسپایدزر، 2007) بود که ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (945/0?=) و (938/0?=) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری (05/0p?) انجام گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که خرده مقیاس دید سیستمی برای یادگیری سازمانی (45/0±48/2) و مدیریت کیفیت جامع برای چابکی سازمانی (57/0±62/2)، بیشترین میانگین را نسبت به دیگر مولفه های متغیر مورد نظر به دست آوردند. همچنین یادگیری سازمانی رابطه معناداری با چابکی سازمان دارد (001/0p=، 816/0r=). با توجه به وجود رابطه هم‌خطی بین متغیرها و فرض استقلال خطاها از یکدیگر، متغیرهای پیش بین (قابلیت های یادگیری سازمانی)، 64% تغییر در میزان چابکی سازمانی را تبیین می نمایند.نتیجه گیری: با عنایت به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود، مسیولان و سیاست گذاران وزارت ورزش و جوانان توجه خاصی به عامل یادگیری کارکنان و ارایه شیوه های نو و خلاق برای اصلاح ساختار و عملکرد سازمان در جهت نیل به یک سازمان چابک داشته باشند.