الگوسازی فرآیندهای کارآفرینانه ورزشی بر مبنای نظام‌های کاری عملکرد بالا: نقش میانجی توانمندسازی شغلی

ﻫﺪف: ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﮐﺎرﮐﻨﺎن دو ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﻮﻓﻖ ﮐﺴﺐوﮐﺎرﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ و ﻣﺘﻮﺳﻂ اﺳﺖ. ﻟﺬا ﻫﺪف از ﺗﺤﻘﻖ ﺣﺎﺿﺮ اﻟﮕﻮﺳﺎزی ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎﻧﻪ ورزﺷﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻧﻈﺎمﻫﺎی ﮐﺎری ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺎﻻ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻮد. روشﺷﻨﺎﺳﯽ: ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت آﻣﯿﺨﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در دو ﻓﺎز ﮐﯿﻔﯽ و ﮐﻤﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺨﺶ ﮐﯿﻔﯽ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 23 ﻧﻔﺮ از اﺳﺎﺗﯿﺪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ، ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺑﻨﮕﺎهﻫﺎی ﮐﺴﺐوﮐﺎر، راهاﻧﺪازﻫﺎی ﮐﺴﺐوﮐﺎرﻫﺎی ورزﺷﯽ و ﻣﺪﯾﺮان ﯾﺎ ﻣﺎﻟﮑﺎن ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی ورزﺷﯽ ﺧﺼﻮﺻﯽ اﺳﺘﺎن ﮔﻠﺴﺘﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداری ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﺮﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. در ﺑﺨﺶ ﮐﻤﯽ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﯿﺰ 250 ﻧﻔﺮ از ﻣﺪﯾﺮان، ﻣﺎﻟﮑﺎن و ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﮕﺎهﻫﺎی ورزﺷﯽ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺎری 5 ﺳﺎل، ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ. اﺑﺰار ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ اﮐﺘﺸﺎﻓﯽ ﻓﺎز ﮐﯿﻔﯽ ﭘﮋوﻫﺶ و ﻧﺴﺨﻪ اﺻﻼحﺷﺪه ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻧﻈﺎمﻫﺎی ﮐﺎری ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺎﻻی ﺗﺴﯽ (2007)، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎدر (2017) و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ورزﺷﯽ ﺑﻮد. ﭘﺲ از اﻃﻤﯿﻨﺎن از رواﯾﯽ ﺻﻮری و ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ، ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ دروﻧﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﺒﺮﮔﺎن ﺑﻪ روش آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮔﺮدﯾﺪ. دادهﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﭘﺲ از ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻧﮑﻮﯾﯽ ﺑﺮازش ﻣﺪل ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺳﻪﮔﺎﻧﻪ ﻓﻮرﻧﻞ و ﻻرﮐﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺮﺑﻌﺎت ﺟﺰﺋﯽ ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪوﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﺛﺮات ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻧﻈﺎم ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺎﻻی ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ورزﺷﯽ و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﺑﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ورزﺷﯽ ﻣﻮرد ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺪﯾﺮان ﺑﺎﺷﮕﺎهﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﻪﮐﺎرﮔﯿﺮی ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﺎرا در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار دادن آﻣﻮزش ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﺎزﺧﻮرد ﮐﺎرا و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﺷﻐﻠﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن، ﻓﺮﺻﺖﻫﺎی ﮐﺴﺐوﮐﺎرﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ورزﺷﯽ را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮده و ﺗﻮﺳﻌﻪ دﻫﻨﺪ.