ارایه الگوی عوامل پیش بینی کننده خودسودمندی کاریابی در فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی

هدف: هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی عوامل پیش بینی کننده خودسودمندی کاریابی در فارغ التحصیلان علوم ورزشی بود. روش‌شناسی: روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود که به‌شکل میدانی انجام شد و فارغالتحصیلان علوم ورزشی جامعة آماری بود. نمونه 360نفر بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری، سه‌پرسشنامه 28سوالی عوامل درونی که شامل مولفه های عزت‌نفس چانگ و همکاران(2018)(پنج سوال)، تحمل‌ابهام هازن و همکاران(2012)(چهار سوال)، منبع‌کنترل کساوایف و همکاران(2017)(هفت سوال) و خودنمودگری هارت و همکارن(2017)(دوازده سوال)، پرسش نامه 12سوالی عوامل بیرونی جنیاواتی فوگل(1994) شامل چهار مولفه سیاست‌ها و رویه‌های دولتی(سه سوال)، شرایط اقتصادی–اجتماعی(سه سوال)، مساعدت‌های مالی(سه سوال)، مساعدت‌های غیرمالی(سه سوال) و پرسشنامه 10 سوالی خودسودمندی‌کاریابی صالحی(1384) بود. مقیاس پرسشنامه‌ها پنج‌ارزشی لیکرت بود. جهت روایی ترجمه از روش روایی ترجمه پیشرو – پسرو استفاده شد. روایی صوری و محتوایی به تایید شانزده تن از اساتید مدیریت ورزشی رسید. همچنین مقدار پایایی، روایی واگرا و همگرا پرسشنامه مطلوب برآورد شد. تحلیل نتایج به روش معادلات ساختاری با نرم افزار پی‌ال‌اس و اس‌پی‌اس‌اس انجام شد.یافته: نتایج نشان داد مقدار ضریب تعیین برای سازه خودسودمندی ‌کاریابی 0.755 می‌باشد که مناسب بودن برازش مدل ساختاری را تایید می‌کند. همچنین عوامل درونی با ضریب اثر 0.489 و عوامل بیرونی با ضریب اثر 0.417 بر روی خودسودمندی ‌کاریابی فارغ‌التحصیلان رشته علوم ورزشی تاثیر دارد. نتیجه‌گیری: دست‌آورد این پژوهش برای متولیان ورزش کشور شامل ارائه اهم فاکتورهای حمایت ‌اقتصادی و اجتماعی، ضرورت تدوین سیاست‌های متناسب با ویژگی‌های شخصیتی افراد در جهت اشتغال بیشتر فارغ التحصیلان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی است.