اثر سرمایه فکری بر نوآوری و چابکی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان: نقش میانجی اخلاق حرفه‌ای

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سرمایه فکری بر نوآوری و چابکی سازمانی با توجه به نقش میانجی اخلاق حرفه‎ای بود. روش شناسی: جامعه آماری را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان تشکیل دادند که بر این اساس حجم نمونه 260 نفر تعیین و به صورت تصادفی طبقه ای گزینش گردیدند. برای جمع آوری داده ها پیرامون متغیر سرمایه فکری از پرسشنامه بونتیس، چانگ و ریچاردسون، متغیر نوآوری سازمانی از پرسشنامه استاندارد چوپانی، متغیر چابکی سازمانی از پرسشنامه استاندارد جعفر نژاد و شهائی، و متغیر اخلاق حرفه ای از پرسشنامه استاندارد کاردوزیر و براون استفاده شد. همچنین تحلیل داده ها بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری در محیط نرم افزار اسمارت پی ال اس انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد سرمایه فکری با ضریب 0.24 بر نوآوری سازمانی، با ضریب 0.48 بر چابکی سازمانی، و با ضریب 0.92 بر اخلاق حرفه ای اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین سرمایه فکری به طور غیرمستقیم و از مسیر میانجی اخلاق حرفه ای با ضریب 0.69 بر نوآوری سازمانی، و با ضریب 0.52 بر چابکی سازمانی اثر مثبت و معنادار دارد. نتیجه گیری: اگرچه توسعه سرمایه فکری به طور مثبت بر نوآوری و چابکی سازمانی اثرگذار است، با این حال ارتقاء اخلاق حرفه ای در کارکنان می تواند این اثرگذاری ها را به طور قابل توجهی بیشتر نماید.