طراحی مدل توسعه مشارکت ورزشی (مطالعه موردی استان گیلان)

هدف: هدف از این پژوهش توسعه نظری و مفهومی مشارکت ورزشی با رویکرد مدلسازی در ورزش استان گیلان بود. روش‌شناسی: روش تحقیق از نوع اکتشافی پیمایشی بود. 154 کارشناس اجرایی و متخصص علمی در حوزه ورزش همگانی استان گیلان به صورت هدفمند مورد نظرخواهی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه‌ای، مصاحبه‌ و پرسشنامه بود. ابزار اصلی پرسشنامه محقق ساخته شامل متغیرهای پژوهش در مقیاس لیکرت 5 گزینه‌ای می‌باشد. روایی پرسشنامه از طریق نظر متخصصان (12 نفر) و تحلیل عاملی (شاخص برازش) و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (0.90) مطلوب ارزیابی شد. یافته‌های کیفی و کمی پژوهش در سه رویکرد ساختاری (amos)، سیستمی و رفتاری مدلسازی شدند. یافته‌ها: بر اساس نتایج، مدل ساختاری پژوهش دارای برازش مطلوب بود. بر اساس تحلیل مسیر اثر متغیرهای؛ محیطی بر فردی (0.673)، محیطی بر مدیریتی (0.739)، محیطی بر خدماتی (0.672)، مدیریتی بر فردی (0.714)، مدیریتی بر خدماتی (0.962) و خدماتی بر فردی (0.871) مثبت و معنی‌دار می‌باشد. همچنین سه عامل؛ مدیریتی، خدماتی و محیطی به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر روی سطح فردی بودند. نتیجه‌گیری: در تفسیر یافته‌ها می‌توان گفت که برای توسعه مشارکت ورزشی مولفه‌های فردی تعیین کننده نهایی هستند. بنابراین زمینه‌یابی محیطی، عملیات مدیریتی و کیفیت‌بخشی خدمات در نهایت باید از طریق تقویت متغیرهای فردی سبب افزایش تقاضامحوری و استمرار مشارکت ورزشی در افراد شود.