مدیریت منابع انسانی سبز؛ الگویی برای پایداری در سازمان‌های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی)

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر پایداری سازمانی اداره کل ورزش‌وجوانان استان خراسان شمالی است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از حیث هدف و شیوه گردآوری داده‌ها به‌ترتیب کاربردی و توصیفی-پیمایش از نوع همبستگی است. جهت تعیین روابط علی‌ومعلولی مابین متغیرها از تکنیک مدل‌سازی معادلات‌ساختاری استفاده شده‌است. جامعه آماری تحقیق عبارت‌است‌از کارکنان اداره کل ورزش‌وجوانان خراسان شمالی. گردآوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد مدیریت منابع انسانی سبز (سخاوالکر و تادانی، 2013) و پایداری سازمانی (کارکولیان و همکاران، 2015) انجام شده‌است که پس از تائید روایی صوری و محتوایی و پایایی، مابین نمونه‌ها توزیع‌شده‌اند. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که فعالیت‌های انجام‌شده در اداره کل ورزش‌و‌جوانان استان خراسان شمالی به‌عنوان نمونه موردی، بیشترین همسویی را با استانداردهای مدیریت منابع انسانی سبز به میزان 63 درصد دارند. آگاهی از استانداردهای منابع انسانی سبز در سطح کمتر از میانگین قرار دارد. براساس نتایج معادلات ساختاری می‌توان مشاهده نمود که استانداردهای منابع انسانی سبز بر پایداری به میزان 0.89 در این سازمان موثر است. نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق نشان داد که وضعیت آگاهی از منابع انسانی سبز از دیگر ابعاد ضعیف‌تر بوده و این در حالی است که بیشترین تاثیر بر اساس نتایج مدل ساختاری بر روی پایداری سازمان به میزان 0.58 ملاحظه می‌شود. ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود که سازمان ورزش‌وجوانان خراسان شمالی با برگزاری دوره‌های آموزشی و اطلاع‌رسانی مناسب در خصوص منابع انسانی سبز در تقویت این بعد بکوشد. همچنین، وضعیت فعالیت‌های منابع انسانی سبز مناسب است لذا به مدیران پیشنهاد می‌شود تا در تداوم فعالیت‌های مربوطه کوشا باشند.