رابطۀ جامعه پذیری سازمانی و تعهد روانشناختی بازیکنان به تیم های فوتبال اصفهان

هدف: هدف این تحقیق تعیین رابطه بین جامعه‌پذیری سازمانی و تعهدروانشناختی بازیکنان به تیم‌های فوتبال اصفهان بود. روش‌شناسی: روش تحقیق به لحاظ نوع توصیفی همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی است که جمع آوری داده‌های آن نیز به صورت پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری تحقیق را کلیه بازیکنان تیم‌های لیگ برتر اصفهان و بازیکنان تیم‌های حاضر در لیگ آسیاویژن استان اصفهان تشکیل داده بودند (300 نفر)، که از این تعداد تعداد 169 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای گزینش شدند. ابزار اندازه‌گیری تحقیق دو پرسشنامه استاندارد جامعه‌پذیری سازمانی جونز (1986) و تعهد روانشناختی به تیم ماهونی (2000) بود که روایی و پایایی آنها مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (مانند جداول و نمودارها) و روش‌های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تی تک نمونه‌ای و رگرسیون) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین جامعه‌پذیری سازمانی و ابعاد آن یعنی جامعه‌پذیری رسمی، جمعی، فردی، پیوسته و گسسته با تعهد روانشناختی به تیم همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت، ولی بین جامعه‌پذیری غیر‌رسمی با تعهدروانشناختی به تیم رابطۀ معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بنابر نتایج تحقیق می‌توان گفت چنانچه مدیران و مسئولین تیم‌های فوتبال اصفهان شرایط طی نمودن فرایند جامعه‌پذیری را برای بازیکنان و اعضای جدیدالورود به تیم ایجاد نمایند، تعهدروانشناختی آنها به تیم افزایش خواهد یافت.