اثر عدالت سازمانی بر رفتارهای ضد تولید با میانجی‌گری عواطف شغلی: مورد مطالعه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر عدالت سازمانی بر رفتارهای ضد تولید با میانجی گری عواطف شغلی بود. روش شناسی: تحقیق حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل، تمامی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان بود که تعداد 240 نفر از آن ها در تحقیق شرکت کردند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه، از مقیاس‌های استانداردی که روایی و پایایی آن‌ها توسط سایر محققان گزارش گردیده بود از قبیل، مقیاس کج‌روی در محیط کار، مقیاس عدالت سازمانی و مقیاس عواطف شغلی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار، همچنین در سطح آمار استنباطی، از ضریب همبستگی دو متغیری پیرسون و الگویابی معادلات ساختاری استفاده به عمل آمده است. روابط میانجی با استفاده از روش بوت استراپ آزموده شدند. یافته ها: شاخص های برازش نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. ضرایب مسیر نشان داد که عدالت سازمانی و عواطف مثبت بر رفتارهای ضد تولید، اثر منفی و عواطف منفی روی آن، اثر مثبت دارند. نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که عدالت سازمانی به طور غیر مستقیم از طریق عواطف مثبت و عواطف منفی بر رفتارهای ضد تولید اثر معنی دار دارد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان دادند که وجود عدالت سازمانی، موجب برانگیختن عواطف مثبت در کارکنان می‌شود و عواطف مثبت به نوبه خود، تمایل کارکنان به ارتکاب رفتارهای ضد تولید را کاهش می‌دهد.