اخلاق رابطه‌ای به‌عنوان پیش‌بین موفقیت و شکست در ازدواج

یافتن متغیرهای موثر در موفقیت ازدواج همواره مورد توجه مشاوران و روان درمانگران بوده است. اخلاق رابطه‌ای به اعتماد، عدالت، وفاداری، مسئولیت‌پذیری و استحقاق (شایستگی) در روابط اشاره دارد و منصفانه بودن روابط را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دارای دو بعد عمودی (اخلاق در خانواده اصلی) و افقی (روابط بین همسران) است. هدف پژوهش حاضر تعیین اخلاق رابطه‌ای به‌عنوان پیش‌بین موفقیت و شکست ازدواج زنان بود. جامعه موردمطالعه در پژوهش حاضر زنان متقاضی طلاق و عادی شهر اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 150 زن متقاضی طلاق و 150 زن عادی بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان مقیاس اخلاق رابطه‌ای و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی محقق ساخته را تکمیل کردند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. نتایج نشان داد که ترکیب خطی مولفه‌های اخلاق رابطه‌ای در خانواده اصلی و مولفه‌های اخلاق رابطه‌ای در روابط زناشویی پیش‌بین قوی موفقیت و شکست ازدواج زنان بود و روش تحلیل ممیز تفکیکی نشان داد که مولفه‌های عدالت و انصاف، وفاداری و استحقاق در خانواده اصلی و مولفه‌های عدالت و انصاف و وفاداری در روابط زناشویی هرکدام به‌تنهایی موفقیت و شکست ازدواج را به‌خوبی از هم تفکیک کردند؛ اما مولفه استحقاق در روابط زناشویی به‌تنهایی قادر به تفکیک موفقیت و شکست ازدواج نبود. اخلاق رابطه ای افقی نسبت به اخلاق رابطه‌ای عمودی نیز قدرت پیش بین قوی تری دارد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اخلاق رابطه‌ای نقش تعیین‌کننده‌ای در پیش‌بینی کارکردهای خانواده و ماندگاری روابط زناشویی دارد. بر این اساس با توجه به تاثیر اخلاق رابطه ای پیشنهاد می شود که متغیر مذکور در پایداری ازدواج مورد توجه قرار گیرد.

relational ethics as a predictor of success and failure in marriage

finding effective variables in marriage success has always been the considered by counselors and psychotherapists. relational ethics refers to trust, justice, loyalty, responsibility and merit in relationships and affects the fairness of relationships. relational ethics has two vertical (ethics in the family of origin) and horizontal (ethics between partners) dimensions. the aim of the present study was to determine relational ethics as a predictor of success and failure of women’s marriage. the studied population of the current research was women following divorce procedure and normal women in ahvaz city. the research sample consisted of 150 women following divorce and 150 normal women whom were selected by available sampling method. the participants completed the relational ethics scale and demographic information questionnaire created by the researcher. in this research, discriminant analysis was used to analyze the data. the results showed that the linear combination of the components of relational ethics in the family of origin and the components of relational ethics in marital relationships were  strong predictor of the success and failure of women’s marriages, and the discriminant analysis method showed that the components of trust and justice, loyalty and entitlement in family of  origin and the components of trust and justice and loyalty in marital relationships discriminahted success and failure of marriage individually. however, the component of entitlement in marital relationships could not discriminate success and failure of marriage individually. horizontal relational ethics has a stronger predictive power than vertical relational ethics; therefore, it can be concluded that relational ethics has a decisive role in predicting family functions and the durability of marital relations. therefore, considering the effect of relational ethics, it is suggested that the mentioned variable be taken into consideration in the stability of marriage.