مقایسه‌ی تاثیر درمان‌های‌‌ بازسازی عاطفی و هیجان مدار بر بخشش و بهزیستی روانی در زنان متقاضی طلاق با سابقه ازدواج زودهنگام

پژوهش حاضر به منظور مقایسه‌ی تاثیر درمان‌های مبتنی بر بازسازی عاطفی و هیجان‌مدار بر بخشش و بهزیستی روانی در زنان متقاضیِ طلاق با سابقه ازدواج زودهنگام انجام گرفت. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش ‌آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه‌ی آماری شامل تمام زنان متقاضی طلاق با سابقه‌ی ازدواج زودهنگام در شهر اردبیل در سال‌ 1399 بودند. شرکت‌کنندگان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل قرار گرفتند و در هشت جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای یک‌بار در هفته در هر درمان شرکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس بخشودگی بین فردی (if-25) و مقیاس بهزیستی روانی ریف (1989) استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر بازسازی عاطفی و هیجان-مدار هر دو بر افزایش میزان بخشش و بهزیستی روانی در زنان متقاضی طلاق موثر بودند؛ اما تاثیر درمان بازسازی عاطفی نسبت به درمان هیجان مدار به طور معناداری بیشتر بود. با توجه به پایین بودن میزان بخشش و بهزیستی روانی در زنان متقاضی طلاق، می توان از درمان‌های بازسازی عاطفی و هیجان مدار جهت بهبود میزان بخشش و بهزیستی روانی در زنان متقاضی طلاق بهره برد.

comparison of the effectiveness of affective reconstructive and emotion-focused therapies on forgiveness and psychological well-being in women who filed for a divorce with a history of early marriage

the present study was conducted to compare the effectiveness of affective reconstructive, and emotional-focused therapies on the forgiveness and psychological well-being in women who filed for a divorce with a history of early marriage. the research method was experimental with pre-test, and post-test design with control and follow-up groups. the statistical population included all women who filed for a divorce (with a history of early marriage) in ardabil city in 2020. the participants were selected using the convenience sampling method and randomly assigned to experimental and control groups; they participated in each treatment for eight sessions of 90 minutes once a week. the interpersonal forgiveness scale (if-25) and ryff psychological well-being scale (1989) was used to collect data. data were then analyzed using the repeated measures analysis of variance and bonferroni post hoc test. the findings showed that affective reconstructive and emotional-focused therapy were effective in increasing forgiveness and psychological well-being in women who filed for a divorce, but the effectiveness of affective reconstructive therapy was significantly higher than emotional-focused therapy. therefore, in terms of the low level of forgiveness and psychological well-being in women who filed for a divorce, affective reconstructive, and emotional-focused therapies can use to improve forgiveness and psychological well-being in women who filed for a divorce