اثربخشی هیپنوتیزم‌درمانی شناختی بر تصویر بدنی و رضایت زناشویی زنان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی هیپنوتیزم‌درمانی شناختی بر تصویر بدنی و رضایت زناشویی زنان بود. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون‌ پس‌آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره التیام بابلسر بود که تعداد 22 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود انتخاب و به‌‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه 11 نفر). گروه آزمایش طی 11 جلسه 90 دقیقه‌ای به‌صورت هفتگی تحت آموزش هیپنوتیزم‌درمانی شناختی قرار گرفتند و گروه کنترل طی این مدت هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. هردو گروه در سه مرحله پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری به مقیاس تصویر بدنی لیتلتون (bici) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (esq47) پاسخ دادند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در نمرات تصویر بدنی و رضایت زناشویی در مرحله پس‌آزمون و پیگیری وجود دارد و هیپنوتیزم‌درمانی شناختی باعث افزایش رضایت زناشویی و بهبود تصویر بدنی منفی زنان شد و نتایج پس از دو ماه پایدار ماند. بنابراین بر اساس نتایج می‌توان استفاده از هیپنوتیزم‌درمانی شناختی را به‌عنوان یک روش درمانی مناسب و کارآمد در مشاوره‌های فردی، خانوادگی و زوجی پیشنهاد کرد.

The effectiveness of cognitive hypnosis therapy on women's body image and marital satisfaction

This study aimed to investigate the effectiveness of cognitive hypnosis therapy on the body image and marital satisfaction of women. The studychr('39')s design was of type of quasiexperimental and pretestposttestfollowup with the control group. The statistical population included all women referred to one of the counselling centers of Babolsar. 22 women were selected by available sampling method and according to inclusion criteria and assigned to experimental and control groups randomly (11 subjects for each group). The experimental group individually received cognitive hypnosis therapy for 11 ninety minutes weekly sessions, while the control group did not receive any intervention during this period. Both groups answered the Littleton Body Image Scale (BICI) and Enrich Marital Satisfaction questionnaire (ESQ47) in three stages of pretest, posttest, and followup. The collected data were analyzed using the covariance analysis statistical method and the Ben Ferroni post hoc test. The results of covariance analysis showed a significant difference between body image and marital satisfaction scores in posttest and followup stages of both experimental and control groups and cognitive hypnosis therapy resulted in increasing marital satisfaction and improving womenchr('39')s body image and after two months the results were consistent. Therefore, based on the findings of the present study, the use of cognitive hypnosis therapy can be suggested as a suitable and effective treatment method in individual, familial, and couples counseling.