تاثیر منابع مختلف کود آلی و شیمیایی بر شاخص‌های رشد و تحمل به خشکی گونه‌های مختلف آتریپلکس (atriplex spp.)

رویکرد جهانی در تولید محصولات کشاورزی به سمت افزایش کمی و کیفی عملکرد گیاهان از طریق روش‏های مدیریتی نظیر کاربرد کودهای آلی و کاهش مصرف کودهای شیمیایی است. این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل با سه تکرار و در دو چین در طی سال های 1396 و 1397 در شهر بندرعباس انجام گردید. عامل اصلی شامل فواصل آبیاری در سه سطح (آبیاری 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) و عامل فرعی منابع مختلف کود در سه سطح (کود مرغی، کود گوسفندی و کود شیمیایی بر اساس نتایج تجزیه خاک و نیاز گیاه) و گونه‏های مختلف آتریپلکس (a.canascens، a.leucoclada و a.lentiformis) بود. نتایج نشان داد که افزایش تنش خشکی موجب افزایش نشت یونی و مالون‏دی‏آلدهید و کاهش محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل برگ گیاه آتریپلکس شد. در آبیاری 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی، استفاده از کود مرغی و کود گوسفندی سبب کاهش نشت یونی و مالون‏دی‏آلدهید برگ شد. در 40 درصد ظرفیت زراعی، ارتفاع بوته در کود مرغی و گوسفندی نسبت به کود شیمیایی افزایش 28 و 38 درصدی نشان داد. همچنین در 40 درصد ظرفیت زراعی، عملکرد بیولوژیکی در کود مرغی و گوسفندی نسبت به کود شیمیایی افزایش 4 و 8 درصدی نشان داد. افزایش محتوای فنل کل در تیمار کود گوسفندی نسبت به کود شیمیایی در آبیاری 40 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از کودهای آلی از طریق بهبود صفات فیزیولوژیکی تا حدودی سبب تحمل به تنش کم آبی در آتریپلکس گردید. همچنین با اعمال تنش خشکی، کودهای آلی بیش از کود شیمیایی تاثیرگذار بود. به طورکلی، از یافته های این تحقیق نتیجه گیری می شود استفاده از کودهای آلی به منظور تامین تمام یا بخشی از نیازهای تغذیه ای آتریپلکس باعث حفظ عملکرد مطلوب گیاه آتریپلکس در شرایط تنش کم‌آبی می شود. 

changes in growth indices and drought tolerance of different atriplex species under the influence of different sources of organic and chemical fertilizers

the goal of agricultural production worldwide is to enhance the quantity and quality of plant yield using methods such as reducing the use of chemical fertilizers and incorporating organic fertilizers. this study examined the effect of different sources of fertilizers on growth indices and drought tolerance of different atriplex species, as well as on irrigation intervals, in bandarabbas from 2018 to 2019. the experiment followed a split factorial arrangement with three replications in two folds. the main factor included three levels of irrigation intervals (80%, 60%, and 40% of field capacity), while the sub-factor was the use of different fertilizers (poultry manure, sheep manure, and chemical fertilizer). the results demonstrated that increasing drought stress reduced relative leaf water content and leaf chlorophyll content of atriplex and increased ion and malondialdehyde leakage. poultry and sheep manures were found to reduce ion and malondialdehyde leakage of leaves under irrigation intervals of 60% and 40% of field capacity. additionally, plant height in poultry and sheep manures was higher than in chemical fertilizer under 40% of field capacity irrigation. in the same irrigation level, biological yield in poultry and sheep manures showed a 4% and 8% increase compared to chemical fertilizer. sheep manures showed a 40% increase in total phenol content under irrigation of 40% of field capacity compared to chemical fertilizer. the findings suggest that the use of organic fertilizers improves physiological traits and increases resistance to drought stress. organic fertilizers were also found to be more effective than chemical fertilizers in drought stress conditions. therefore, the use of organic fertilizers is recommended to maintain optimal atriplex yield under water stress conditions.