مدل سازی غنای گونه ای با روش های ماکرواکولوژیک (mem) و مدل پراکندگی گونه‌ای- تجمیع‌یافته (s-sdm) در مراتع

غنای گونه‌ای یک شاخص ساده و قابل تفسیر برای تنوع زیستی است و یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین اندازه‌گیری های پایه ای و کاربردی‌ در اکوسیستم های مرتعی است. مدل‌های تجربی غنا، برای تعیین نقاط دارای غنای گونه‌ای مناسب و نامناسب، و عوامل موثر بر آن به‌کار می‌روند. هدف تحقیق حاضر مقایسه دو روش مدل‌سازی غنای گونه ای شامل روش های ماکرواکولوژیکی (mem) و مدل پراکندگی تجمیع‌یافته (s-sdm) در مراتع سرخ گریوه استان مازندران است. برای نمونه‌برداری از پوشش گیاهی و خاک از روش طبقه‌بندی تصادفی سیستماتیک استفاده شد. در هر واحد نمونه‌برداری تعداد 10 پلات یک متر مربعی و در مجموع 260 پلات یک متر مربعی مستقر گردید. در هر پلات فهرست گونه‌ها، حضور و عدم حضور گونه ها یادداشت گردید. همچنین سه نمونه خاک از عمق 30-0 سانتی‌متری در هر واحد نمونه‌ برداری برداشت شد. داده های مربوط به تعدادی از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی خاک در آزمایشگاه اندازه گیری، متغیر‌های توپوگرافی با کمک نرم‌افزار سیستم اطلاعات جغرافیای تعیین و داده های اقلیمی 15 ساله از ایستگاه های هواشناسی مناطق مجاور جمع آوری شد. پیش‌بینی غنای گونه‌‌ای گیاهان با مدل درخت رگرسیون تقویت شده (brt) با روش های ماکرواکولوژیکی (mem) و مدل پراکنش تجمیع‌یافته (s-sdm) انجام پذیرفت. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم افزار r نسخه 3.1.1 انجام گرفت. نتایج نشان داد که غنای گونه‌ای مشاهده شده با غنای پیش بینی شده با هر دو روش و غنای پیش بینی شده با روش mem با غنای پیش بینی شده با تلفیق دو روش mem و s-sdm همبستگی معنی‌داری داشتند. نتایج به دست آمده از همبستگی اسپیرمن بین روش‌های مختلف پیش‌بینی غنای گونه ‌های گیاهی بیانگر این مطلب بود که روش s-sdm با همبستگی 0.184 و سپس روش mem با همبستگی 0.177، با غنا گونه ‌ای مشاهده شده مطابقت بیشتری داشتند. با استفاده از مدل سازی غنای گونه ای می توان اطلاعاتی راجع به ترکیب جامعه گیاهی، شناسایی گونه‌ها و پیش بینی آنها در مکان و زمان برای بررسی تغییرات تنوع زیستی حاصل نمود.

modeling of species richness by macro ecological methods (mem) and stacked species distribution models (s-sdm) in rangelands

species richness is a simple and interpretable indicator of biodiversity and is one of the most important and and practical measurements in the rangeland ecosystems. experimental models of richness are used to determine the points of richness of suitable and unsuitable species, and the factors affecting it. the aim of this study is to compare two methods of modeling species richness ssdm and mem in the sorkhgriveh rangelands in mazandaran province. for sampling of vegetation and soil, randomsystematic stratification method was used. in each sampling unit, 10 plots of 1m2 and a total of 260 plots of one square meter were located. species list, presence and absence of species were recorded in each plot. also, three soil samples were taken in each sampling unit from a depth of 030 cm. data related to a number of soil physical and chemical factors were collected in the measurement laboratory, topographic variables were determined with the help of gis software and 15year climatic data were collected from meteorological stations in nearby areas. plant species richness was predicted by amplified regression tree (brt) model with macroecological methods (mem) and aggregated distribution model (ssdm). data analysis was performed using r software version 3.1.1. the results showed that the species richness observed with the richness predicted by both methods and the richness predicted by mem method had a significant correlation with the richness predicted by the combination of mem and ssdm methods. the results obtained from spearman’s correlation between different methods of predicting the richness of plant species indicated that the ssdm method with a value of 0.184 and then the mem method with a value of 0.177 were more consistent with the observed species richness. the results show that by modeling species richness, information about plant community composition, species identification and their prediction in space and time can be used to investigate biodiversity changes.