بررسی پاسخ Atriplex halimus به تنش شوری و خشکی در مرحله گیاهچه‌ای

به‌منظور بررسی اثر سطوح‌های مختلف تنش خشکی و شوری (0، 4-، 8-، 12-، 16- بار) بر مولفه‌های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه atriplex halimus در مرحله گیاهچه‌ای تحت کشت هیدروپونیک، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه هیدرواکولوژی دانشگاه گنبدکاووس در سال 1392 به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که تنش‌های خشکی و شوری اثر معنی‎داری بر صفات طول ریشه و ساقه‎، وزن خشک ریشه‎ و ساقه‎، کلروفیل a، b و کل و فنل کل گونه a. halimus داشتند. مطابق نتایج، سطح 4- بار از تنش خشکی اثر افزایشی معنی‌دار بر طول ریشه و وزن خشک ریشه a. halimus در مقایسه با شاهد نشان دادند. در مقابل این صفات در سطوح بالاتر از تنش خشکی به‌شدت کاهش نشان داد. سطح 4- بار شوری نیز اثر تحریک‌کنندگی معنی‌دار ب وزن خشک ساقه a. halimus نشان داد. در مقابل محتوی رنگیزه‌های کلروفیلی a، b و کل a. halimus در تمام تیمارهای آزمایشی خشکی و شوری کاهش نشان دادند. بیشترین اثر کاهشی مربوط به تیمار 16- بار بود. محتوی فنل کل a. halimus با افزایش سطح تنش شوری و خشکی از روند افزایشی برخوردار بود. این مطالعه نشان می‌دهد علی‌رغم افزایش در محتوی فنل کل تحت تنش‌های موردبررسی و نقش آن به‌عنوان آنتی‌اکسیدان غیرآنزیمی، محتوی کلروفیل کل و صفات مورفولوژیکی در سطوح مختلف، هم‌چنان از روند کاهشی برخوردار می‌باشند. این امر نشان‌دهنده تنش بالای خشکی و شوری به‌علاوه عدم‌کفایت ترکیبات فنلی در پاسخ به تنش‌ها می‌باشد