بررسی تاثیر الگوی پراکنش توده جنگلی بر نتایج برآورد کننده‌های مختلف روش فاصله‌ای نزدیک‌ترین فرد (مطالعه موردی: جنگل های روستای چهارزبر علیا، استان کرمانشاه)

برآورد کننده‌های روش های نمونه‌برداری فاصله ای چون بر مبنای الگوی پراکنش تصادفی درختان ارائه‌شده‌اند، در حالت های الگوی غیرتصادفی اریب می باشند. این پژوهش باهدف ارزیابی اثر الگوی مکانی درختان بلوط بر نتایج برآورد مشخصه های کمی سه توده مختلف به‌وسیله برآورد کننده‌های روش نزدیک‌ترین فرد در جنگل های چهارزبر علیا شهرستان اسلام آباد غرب استان کرمانشاه انجام شد. برای این منظور، سه توده در منطقه انتخاب و در داخل هر توده یک قطعه نیم هکتاری مشخص گردید. بعد از آماربرداری صددرصد توده ها، با توجه به طرح کاملاً تصادفی تعداد 30 نمونه به روش فاصله ای نزدیک‌ترین فرد در هر توده برداشت گردید. در مرحله بعد، الگوی پراکنش مکانی، تراکم، درصد تاج پوشش و ارتفاع درختان با روش نمونه‌برداری نزدیک‌ترین فرد محاسبه گردید. نتایج نشان داد که از سه توده موردبررسی دو توده دارای الگوی تصادفی و یک توده دارای الگوی کپه ای بودند. در حالت الگوی تصادفی از بین پنج برآورد کننده روش مذکور با توجه به معیار صحت قابل‌قبول (دامنه درصد)، رابطه ارائه‌شده توسط بایت و ریپلی و در الگوی کپه ای رابطه ارائه‌شده توسط باچلر و بل مناسب‌ترین برآورد کننده‌ها برای برآورد تراکم درختان بودند و برای برآورد درصد تاج پوشش درختان در حالت الگوی تصادفی روابط ارائه‌شده توسط بایت و ریپلی، کوتام و همکاران و موریسیتا مناسب بودند ولی هیچ‌کدام از آن‌ها برای برآورد درصد تاج پوشش درختان در حالت الگوی کپه ای مناسب نبودند. برای برآورد ارتفاع درختان، چون ارتفاع مستقل از برآورد کننده‌ها محاسبه شد، دیده شد که برآورد ارتفاع درختان با این روش نمونه‌برداری در هر دو حالت الگوهای تصادفی و کپه ای، نتایج مناسبی داشتند. درنهایت می‌توان نتیجه گرفت که الگوی پراکنش درختان بر روی برآورد کننده‌های روش فاصله ای نزدیک‌ترین فرد موثر بودند.

Study of the effect of forest stand spatial pattern on results of different estimators of the nearest individual distance method (Case study: in Forests of Chaharzbar Olia village in Kermanshah province)

Estimators of distance sampling methods based on random spatial pattern of trees are bias in nonrandom spatial pattern. The purpose of this study was to evaluate the effect of spatial pattern of oak trees on the results of quantitative characteristics estimation of three different stands by nearestindividual method estimators in Chaharzabar forests in Islamabad, west of Kermanshah province. For this purpose, three stands were selected in the area and within each stand half one hectare plot was identified. After full callipering of trees in the stands, according to completely randomized design, 30 samples with nearestindividual method in each stand carried out. Then, spatial pattern, density, canopy cover and tree height were calculated with nearestindividual sampling method. Results showed that from the three studied stands, two stands had random spatial pattern and one had clumped pattern. Of five estimators of nearest -individual method based on acceptable accuracy criteria (range ± 10%) for estimate density of trees, the formula proposed by Byth and Ripley in the random spatial pattern and the formula suggested by Batcheler and Bell in aggregate pattern were the most appropriate estimators. In order to estimate trees canopy cover percentage, the formulas suggested by Byth and Ripley, Cottam et al. and Morisita in the random spatial pattern were appropriate. However, none of them were appropriate to estimate the canopy percentage of trees in clumped spatial pattern. To estimate the height of the trees, since the height was calculated independently of the estimators, it was found that estimation of the tree height by this sampling method yielded good results in both random and clumped patterns. Finally, it can be concluded that the spatial pattern of the trees was effective on the estimators of the nearestindividual distance sampling method.