تاثیر موخور (loranthus europeaus) بر جذب عناصر غذایی بلوط (quercus brantii)، کیکم (acer monspessulanum) و بادام (amygdalus elaeagnifolia) در رویشگاه‌های مختلف جنگل‌های زاگرس

موخور (loranthus europeaus jacq.) متعلق به راسته santalales، خانواده loranthaceae و جنس loranthus می باشد و از آفت های عمده درختان جنگلی در زاگرس است که با گونه های مختلفی همزیستی دارد. در پژوهش حاضر، اثر موخور بر جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیوم در گونه های بلوط ایرانی (quercus brantii)، کیکم (acer monspessulanum) و بادام (amygdalus elaeagnifolia) به عنوان میزبان های رایج موخور در در فصول مختلف استان ایلام مورد بررسی قرار گرفت. نه رویشگاه که بیشترین آلودگی در مناطق مختلف استان داشتند، انتخاب و در هر یک به طور تصادفی حداقل شش پایه با شرایط یکسان گزینش شد. از هر پایه، برگ درخت میزبان قبل و بعد از حمله موخور، برگ موخور و برگ شاخه سالم همان درخت نمونه گیری شد. نتایج نشان داد که مقدار نیتروژن، فسفر، منیزیوم، پتاسیم در برگ موخور و شاخه غیرآلوده بادام و بلوط ایرانی به طور معنی داری از شاخه های آلوده آن ها بیشتر است. در حالیکه در گونه کیکم اختلاف معنی داری بین نمونه ها مشاهده نشد. علاوه بر این، بیشترین مقدار ماده آلی نیتروژن و فسفر مربوط به فصل بهار و بیشترین مقدار کلسیم و خاکستر مربوط به فصل پاییز بود. نتایج همچنین نشان داد که قبل از حمله موخور، مقدار پتاسیم، نیتروژن و فسفر در برگ های بادام و کیکم به طور معنی داری از بلوط ایرانی بیشتر بود، در حالی که بعد از حمله موخور، مقدار پتاسیم ضمن کاهش در تمام گونه ها، در بادام بیشتر از کیکم و در کیکم بیشتر از بلوط ایرانی کاهش داشت. به طورکلی می توان گفت که موخور عناصر معدنی را از درختان میزبان به ویژه در فصل بهار جذب کرده و سبب خشک شدن شاخه های آلوده آن ها می شود. بنابراین می توان گفت که جذب برخی از عناصر غذایی در گونه های درختی موقعیت های مختلف موخور، قبل و بعد از حمله موخور باهم اختلاف معنی داری نشان دادند. همچنین میزان برخی از این عناصر در موقعیت های مختلف در گونه های درختی باهم اختلاف معنی داری داشتند.